Lezersrecensie
Prachtig door details vormgegeven verhaal
‘Ze probeerden ons te kooien maar een Weyward-vrouw kan niet worden getemd’
In de Weyward vrouwen volg je afwisselend de verhaallijnen van Altha (1619), Violet (1942) en Kate (2019). De drie vrouwen zijn met elkaar verbonden en gedurende het boek kom je steeds meer te weten over deze bijzondere verbintenis.
De eerste aanblik van het boek maakte al nieuwsgierig naar het verhaal, en deze heeft niet teleurgesteld. Vanaf de eerste pagina’s is het boek moeilijk weg te leggen en wordt de nieuwsgierigheid naar de verschillende vrouwen en hun verbinding gewekt. Door korte hoofdstukken, waarbij continu de verhaallijnen elkaar afwisselen komt er snelheid in het boek wat het gemakkelijk leesbaar maakt. In het boek is veel aandacht besteed aan de omgeving en setting waarin de verhalen zich afspelen waardoor je er helemaal in wordt meegezogen. Het vergde weinig fantasie om alles levendig voor je te kunnen zien. Sommige fragmenten zijn zo prachtig omschreven dat ik zelf even in het verhaal zou willen stappen om rond te kijken.
De verhaallijn verdiend nog wat aandacht. In grote lijnen is alles goed uitgewerkt en klopt alles, maar er blijven toch wat zaken die vraagtekens achter laten. Waarom is het boek bijvoorbeeld ingedeeld in drie delen? De toegevoegde waarde daarvan is onduidelijk gebleven. Verder waren er weinig verrassende elementen in de verhaallijnen. Maar zoals gezegd, omdat het zo mooi omgeschreven was bleef dit boek boeien. Gezien dit een debuut was ben ik dan ook erg benieuwd naar het volgende boek van Emilia Hart.
In de Weyward vrouwen volg je afwisselend de verhaallijnen van Altha (1619), Violet (1942) en Kate (2019). De drie vrouwen zijn met elkaar verbonden en gedurende het boek kom je steeds meer te weten over deze bijzondere verbintenis.
De eerste aanblik van het boek maakte al nieuwsgierig naar het verhaal, en deze heeft niet teleurgesteld. Vanaf de eerste pagina’s is het boek moeilijk weg te leggen en wordt de nieuwsgierigheid naar de verschillende vrouwen en hun verbinding gewekt. Door korte hoofdstukken, waarbij continu de verhaallijnen elkaar afwisselen komt er snelheid in het boek wat het gemakkelijk leesbaar maakt. In het boek is veel aandacht besteed aan de omgeving en setting waarin de verhalen zich afspelen waardoor je er helemaal in wordt meegezogen. Het vergde weinig fantasie om alles levendig voor je te kunnen zien. Sommige fragmenten zijn zo prachtig omschreven dat ik zelf even in het verhaal zou willen stappen om rond te kijken.
De verhaallijn verdiend nog wat aandacht. In grote lijnen is alles goed uitgewerkt en klopt alles, maar er blijven toch wat zaken die vraagtekens achter laten. Waarom is het boek bijvoorbeeld ingedeeld in drie delen? De toegevoegde waarde daarvan is onduidelijk gebleven. Verder waren er weinig verrassende elementen in de verhaallijnen. Maar zoals gezegd, omdat het zo mooi omgeschreven was bleef dit boek boeien. Gezien dit een debuut was ben ik dan ook erg benieuwd naar het volgende boek van Emilia Hart.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Vera van den Born
Gesponsord
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder met zijn kenmerkende warmte, scherpzinnigheid en humor.
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
Parijs 1942. Miri ontsnapt aan een razzia en komt terecht op het platteland. Op een nacht krijgt ze een gevaarlijke missie. Slaagt ze erin om zowel haar eigen leven als dat van anderen te redden?
