Aziatische thriller met een creepy einde

Yu-jin is een vijfentwintig jarige Zuid-Koreaanse jongeman. Hij woont met zijn moeder en stiefbroer Hae-jin in een redelijk nieuw appartementsblok. Op een dag wordt hij wakker met een metalige smaak in de mond en helemaal onder het bloed. Hij kan zich niets herinneren van de voorbije nacht. Onderaan de bebloede trap vindt hij zijn moeder met een van oor tot oor opengesneden keel. Wie heeft dit gedaan? Objectief bezien en op basis van de bewijzen heeft hij het zelf gedaan. Maar hij is geen moordenaar. Yu-jin is vastberaden de echte moordenaar te vinden. Hij verbergt het lijk voor zijn broer en tante. Hoe meer hij zoekt, hoe verontrustender de informatie die hij vindt. Wanneer zijn opdringerige tante en zijn stiefbroer vragen beginnen te stellen over de afwezigheid van moeder, volgen de leugens elkaar snel op. Terwijl Yu-jin het huis onderzoekt, komen allerlei herinneringen in hem op en wordt de waas die over de voorbije nacht hangt iets minder dik. Naarmate hij dichter bij de waarheid komt, leren we meer over de relatie met zijn moeder, zijn stiefbroer, zijn tante en zijn leven met en zonder pillen.   

You-Jeong Jeong is een Zuid-Koreaanse schrijfster die in haar vaderland de nodige bekendheid heeft verworven. Ze gebruikt haar ervaring als verpleegster om haar karakters geloofwaardig neer te zetten. Haar twee vorige boeken die nog niet in het Nederlands vertaald zijn, Shoot me in the Heart en Seven Years of Night, gaan over jongeren in een psychiatrische instelling enerzijds en de zoon van een moordenaar anderzijds. Geestelijke gezondheid en de invloed van geestesziekten op iemands karakter lijken in al haar boeken terug te komen. De vertaling door Dennis Keesmaat leest heel vlot en bevat geen moeilijke woorden of gemaakte zinsconstructies.  

In De Goede Zoon zet de auteur Yu-jin geloofwaardig en menselijk neer. In het begin ga je helemaal mee in het verhaal van de epileptische jongeman die beschermd moet worden tegen de buitenwereld. Er is echter een groot verschil tussen beschermen en verstikken, wat zijn moeder en tante hem aandoen. Op pagina 8 heeft Yu-jin het zelf over deze beklemming. "Deze twee vrouwen behandelden me als een stoelkussen, iets om te worden gesmoord en verstikt." Het valt op dat zowel Moeder als Tante altijd met een hoofdletter geschreven worden. Het geeft aan hoe belangrijk ze zijn in het leven van Yu-jin.  

Het mooie aan dit boek is dat je meezoekt op het moment van lezen en net zoals Yu-jin wil je weten waarom gebeurd is wat er is gebeurd. Wie harde en snelle actie wil, zal die niet vinden in dit boek, dit is eerder een psychologische thriller. Het ontrafelen gaat traag en subtiel. Net zoals voor het hoofdpersonage is het verschil tussen droom en werkelijkheid en vooral tussen de leugens en de waarheid, niet altijd duidelijk. Vanaf de eerste bladzijde voel je dat er iets mis is, de sfeer is eng en het wordt alleen maar donkerder tijdens het lezen.  

Het boek wordt onmogelijk weg te leggen naarmate het verhaal dieper afdaalt in de geest van Yu-jin. Het medelijden en de sympathie voor het personage veranderen in afkeer naargelang je meer tijd doorbrengt in het hoofd van het personage. Een zieke geest komt tot leven in deze Aziatische thriller met een creepy einde.