Probleem negeren doet het niet verdwijnen

Een klein dorpje op het platteland in Frankrijk waar iedereen elkaar kent. Désiré is de oudste zoon van een slager, de eerste die gestudeerd heeft en dus iets anders kan doen dan slager worden. Hij doet een beetje wat hij zelf wil en komt in Amsterdam terecht waar hij verslaafd wordt aan heroine. Hij wordt teruggehaald naar het dorpje, maar het is al te laat. Hij heeft spuiten gedeeld en wordt ziek.
Tegelijkertijd zie je na ieder hoofdstuk hoe de AIDS epidemie zich ontwikkeld, de wanhoop omdat men eerst zelfs niet weet wat voor ziekte het is, hoe het zich verspreidt en de pogingen om een medicijn te ontwikkelen. Komt daar ook nog de concurrentie tussen Frankrijk en VS bij om als eerste een doorbraak te vinden. Het duurt allemaal, maar de patiënten hebben die tijd niet, ze hebben acuut hulp nodig en sterven bij bosjes.
De ouders van Désiré proberen hardnekkig de ziekte te negeren, maar het is niet omdat je het negeert, dat het er niet is.
Omdat de eerste jaren niemand wist hoe met patiënten om te gaan, lees je schrijnende toestanden in ziekenhuizen, bij de begrafenisondernemer. Niemand wil de patiënten aanraken.
Heftig boek.