Een ontzettende mindfuck

Loes den Hollander heeft niet meer veel introductie nodig als grande dame der Nederlandse thrillerauteurs. Een leuk weetje is dat Loes op achtjarige leeftijd al gedichtjes, korte columns en korte verhalen schreef en op tienjarige leeftijd werd voor het eerst werk van haar gepubliceerd. Toch duurde het nog tot 2001, toen ze een verhalenwedstrijd won, voordat ze overwoog om schrijfster te worden en in 2006 was haar debuut een feit. Sindsdien schrijft ze minstens twee boeken per jaar. Ze is dan ook een veelschrijfster van voornamelijk psychologische en literaire thrillers.

Wacht maar af is haar recentste boek en is bij uitstek een wreed psychologisch steekspel tussen de hoofdrolspelers. Loes den Hollander heeft in maart 2018 een hersenaneurysma gehad en gebruikt in dit boek haar eigen ervaringen op gebied van lichamelijk revalidatie en geestelijke verwardheid. Een boek dat behoorlijk wat autobiografische elementen bevat. De cover is donker met een lichte volle maan en de betekenis van de volle maan wordt tijdens het lezen duidelijk.

Franka wordt wakker in een revalidatiecentrum zonder enig besef van hoe lang ze er al ligt. Vijf weken ervoor heeft ze een hersenbloeding gehad bij haar moeder. Tijdens die vijf weken is een en ander veranderd, zo is haar moeder overleden en haar man Brent gedraagt zich vreemd, hij wil afstand nemen juist nu ze hem zo nodig heeft. Haar vriendinnen Felice en Famke met wie ze een zaak heeft, vinden dat ze assertiever is, meer van zich afbijt. Haar halfzus Vivian is gewoon blij dat ze er nog is en de band met haar ex-man lijkt ineens ook weer wat inniger. Toch zijn er allerlei kleine aanwijzingen waardoor Franka alsmaar meer gaat twijfelen aan de dingen die de voorbije vijf weken gebeurd zijn, maar ook zaken die op dit moment aan de gang zijn.

Franka vertelt in de ik-vorm over wat er allemaal met haar gebeurt en dat leest wel zo prettig. Daarnaast zijn er tussenstukjes, geschreven door een vrouw, maar het is niet direct duidelijk door wie. Dat het om een verwarde vrouw gaat is wel duidelijk. Naarmate het hoofdverhaal zich naar een climax beweegt, wordt beetje bij beetje duidelijk wie deze vrouw is en wat haar motieven zijn.

Er is duidelijk een Franka van voor en na de hersenbloeding en die erna is veel sterker, minder introvert en ze neemt geen blad voor de mond. Door de hersenbloeding heeft ze veel hoofdpijn, is ze verward en heeft ze last van concentratiestoornissen. Daardoor weet ze niet zo goed of dingen die ze ziet, hoort, ruikt echt zijn of ingebeeld en wanneer ze zich hebben afgespeeld, nu of gedurende die vijf weken dat ze in een soort van coma lag. Enkele mensen in haar omgeving maken hiervan gebruik en spelen en bizar spel met haar. Er wordt veel gesuggereerd en er speelt zoveel onderhuids, dat je zelf tijdens het lezen aan bepaalde zaken begint te twijfelen over wat nu echt is en wat waan is. De weg naar de ontknoping is goed opgebouwd en geregeld sta je op het verkeerde been.

Hoe het echt in elkaar zit komt toch nog als een verrassing en dat maakt van Wacht maar af een goede thriller. Niet veel actie, maar wel veel psychologische spelletjes. Een ontzettende mindfuck.