Is er dan niemand boos? – Toon Tellegen en Marc Boutavant

In de wereld van Toon Tellegen hebben alle dieren emoties en kunnen ze die bijzonder goed uitdrukken. Er staan twaalf verhalen in het boek Is er dan niemand boos? De olifant is boos op zichzelf, omdat hij nooit ongeschonden in een boom kan klimmen. De tor en de aardworm maken ruzie wie van hen twee het boost is. En de klipdas is woedend op de zon, omdat die elke avond weer ondergaat.


"Elke avond, als de zon onderging, klom de klipdas op een klein heuveltje en riep: ‘Niet ondergaan! Niet doen! Wil je dat wel eens laten! Ik waarschuw je!’ Hij zwaaide met zijn vuisten, sprong op en neer en kreeg tranen in zijn ogen van woede. Maar de zon ging altijd onder."


Het nijlpaard en de neushoorn treffen elkaar in het bos. Omdat ze op een smal paadje lopen, kunnen ze elkaar niet passeren. Ze zijn allebei vreselijk eigenwijs en weigeren voor de ander aan de kant te gaan. Ze zouden natuurlijk boos op elkaar kunnen worden, maar dat doen ze niet. Integendeel, ze delen een lekker hapje en maken een dansje. Als de schemering invalt gaan ze elk weer naar huis. Zo kan het natuurlijk ook.

De dieren hebben allemaal een vrij elegante manier van ruzie maken en boos zijn. Er vallen (haast) geen klappen, geen scheldwoorden en ze zijn ook nooit lang ontstemd. Het verhaal over de pad, die zwaar verontwaardigd de kaft siert, is prachtig. Pad is boos en mier legt hem uit wat hij met zijn boosheid kan doen.

Lees verder op mijn site