Lezersrecensie
Intrigerende historische roman, mooie mix van feiten en fictie
Lucrezia Borgia is de bastaarddochter van de kardinaal van Valencia, Rodrigo Borgia. Wanneer hij tot paus Alexander wordt verkozen, verandert dit haar leven voorgoed. Op 13-jarige leeftijd wordt ze voor de eerste keer uitgehuwelijkt om zo sterke bondgenootschappen te sluiten met machtige heerschappen. Ook haar broers Juan, Cesare en Goffredo trouwen op jonge leeftijd, allemaal met één doel voor ogen, nl de familie Borgia machtiger te maken.
Het verhaal wordt verteld door Lucrezia die op haar sterfbed ligt. In gedachten doet ze haar verhaal aan haar 2 overleden kinderen zodat haar nageslacht geen verkeerd beeld van haar zou krijgen en zou beseffen waarom ze zo gehandeld heeft.
Eind 15de en begin 16de eeuw is een turbulente periode, waarbij de paus en de kardinalen hun macht en aanzien gebruiken en misbruiken op alle mogelijke fronten. Corruptie, uitschakelen van vijanden en elimineren van overbodig geworden ‘figuranten’, gebeurt er aan de lopende band. In deze setting groeit Lucrezia op. Aan rijkdom en luxe geen gebrek, aan liefde en genegenheid des te meer.
De hardvochtigheid van Rodrigo Borgia wordt heel goed omschreven. Voor niets deint hij terug en scrupules heeft hij al evenmin. De zonen hebben dan ook een aardje naar hun vaartje. De karakters komen heel overtuigend over maar ook Lucrezia is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Een verbijsterend verhaal waarbij Lucrezia een ijzeren gestel moet gehad hebben. De tegenslagen stapelen zich op, maar zoals het een harde tante betaamt, laat ze zich niet van de wijs brengen en zijn snode plannen ook haar niet vreemd.
De schrijfstijl is heel filmisch en anderzijds ook mooi in het tijdsbeeld van toen. De stijve aanspreekvormen en de etiquette worden duidelijk weergegeven en maakt mee de sfeer in het verhaal. Toch is er ook een menselijke en liefdevolle kant bij Lucrezia en dat zorgt er voor dat het niet het hele verhaal een harde vertoning van verbitterdheid en wraaklust is, alhoewel die toon wel de bovenhand voert.
Het verhaal is een mooie mix van feiten en fictie waarbij de auteurs achteraan duidelijk meedelen welke elementen aan hun verbeelding zijn ontsproten en welke gebaseerd zijn uit de vele brieven en boeken waar haar leven beschreven werd.
Een geschiedenis die me onbekend was, maar die ik met verbijstering, ongeloof en walging las. Walging niet om het verhaal op zich maar de manier waarop in die tijden werd gehandeld. Weer wat bijgeleerd en vooral met veel belangstelling het harde leven leren kennen van Lucrezia.
Het verhaal wordt verteld door Lucrezia die op haar sterfbed ligt. In gedachten doet ze haar verhaal aan haar 2 overleden kinderen zodat haar nageslacht geen verkeerd beeld van haar zou krijgen en zou beseffen waarom ze zo gehandeld heeft.
Eind 15de en begin 16de eeuw is een turbulente periode, waarbij de paus en de kardinalen hun macht en aanzien gebruiken en misbruiken op alle mogelijke fronten. Corruptie, uitschakelen van vijanden en elimineren van overbodig geworden ‘figuranten’, gebeurt er aan de lopende band. In deze setting groeit Lucrezia op. Aan rijkdom en luxe geen gebrek, aan liefde en genegenheid des te meer.
De hardvochtigheid van Rodrigo Borgia wordt heel goed omschreven. Voor niets deint hij terug en scrupules heeft hij al evenmin. De zonen hebben dan ook een aardje naar hun vaartje. De karakters komen heel overtuigend over maar ook Lucrezia is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Een verbijsterend verhaal waarbij Lucrezia een ijzeren gestel moet gehad hebben. De tegenslagen stapelen zich op, maar zoals het een harde tante betaamt, laat ze zich niet van de wijs brengen en zijn snode plannen ook haar niet vreemd.
De schrijfstijl is heel filmisch en anderzijds ook mooi in het tijdsbeeld van toen. De stijve aanspreekvormen en de etiquette worden duidelijk weergegeven en maakt mee de sfeer in het verhaal. Toch is er ook een menselijke en liefdevolle kant bij Lucrezia en dat zorgt er voor dat het niet het hele verhaal een harde vertoning van verbitterdheid en wraaklust is, alhoewel die toon wel de bovenhand voert.
Het verhaal is een mooie mix van feiten en fictie waarbij de auteurs achteraan duidelijk meedelen welke elementen aan hun verbeelding zijn ontsproten en welke gebaseerd zijn uit de vele brieven en boeken waar haar leven beschreven werd.
Een geschiedenis die me onbekend was, maar die ik met verbijstering, ongeloof en walging las. Walging niet om het verhaal op zich maar de manier waarop in die tijden werd gehandeld. Weer wat bijgeleerd en vooral met veel belangstelling het harde leven leren kennen van Lucrezia.
1
Reageer op deze recensie