Lezersrecensie
Realistisch en onthutsend verhaal, van je familie moet je het hebben...
Vader Benjamin van der Meer is overleden. Zijn kinderen Laura, Annet en Tako zijn de erfgenamen. De oudste zoon Wouter Frederik is onterfd en ontvangt een geldlegaat van 28.500 euro. Of dat is toch wat er in de brief van notaris de Lange staat. En dan komt Wouter in actie…
Leuk opzet van het verhaal. Na de proloog waarin het testament wordt meegedeeld, krijgen we de verschillende leden van het gezin voorgeschoteld. Een uitgebreide kennismaking met elk van hen, zowel tijdens hun jeugdjaren en ook later wanneer ze het huis uit zijn. De karaktertrekken, zowel de positieve maar zeker ook de negatieve kanten worden duidelijk toegelicht. De manier waarop ze omhoog geklommen zijn, met steun van vader of in de afgrond gevallen, nochtans ook ondanks de steun van vader.
De beschrijvingen zijn zowel pittig als grappig, een dikke laag sarcasme bovenop en vooral zie je duidelijk hoe de verschillende personen zich ontwikkeld hebben waarbij ze nochtans uit een en dezelfde familie komen en eenzelfde of in feite een schamele opvoeding hebben genoten.
De auteur weet met duidelijke bewoordingen en trefzekere uitspraken al direct de sfeer tussen de gezinsleden en de atmosfeer in huis te beschrijven. Ook de au pair Valéria komt aan bod en geeft het verhaal een leuke schwung.
Na de voorstelling en de kennis van hun drijfveren, doet vader een uitgebreide uiteenzetting wat hij allemaal heeft bekokstoofd en hoe hij werkelijk zijn vrouw en kinderen ziet. Ook hier is de auteur er in geslaagd om duidelijk naar voor te brengen hoe groot het verschil kan zijn tussen wat de mensen denken over hoe iemand over hen oordeelt en wat die persoon in kwestie werkelijk ervaart. Soms een wereld van verschil en daaruit blijkt algauw hoe misverstanden ontstaan. Waar de ene denkt het slim aan te pakken en alles naar de hand te kunnen zetten, wordt die persoon in kwestie mooi in de zak gezet door het onderschatten van de tegenpartij.
Het verhaal krijgt een leuke wending waar bij steeds duidelijker wordt wat Wouter nu precies bedoelt met ‘in actie komen’ in de proloog. Helaas dagelijkse praktijk en eigenlijk ziekelijk en triest.
Speciaal en mooi afgerond verhaal en realistisch gebracht, eentje die blijft hangen en dat je met een voldaan gevoel dichtklapt.
Absoluut de moeite!
Leuk opzet van het verhaal. Na de proloog waarin het testament wordt meegedeeld, krijgen we de verschillende leden van het gezin voorgeschoteld. Een uitgebreide kennismaking met elk van hen, zowel tijdens hun jeugdjaren en ook later wanneer ze het huis uit zijn. De karaktertrekken, zowel de positieve maar zeker ook de negatieve kanten worden duidelijk toegelicht. De manier waarop ze omhoog geklommen zijn, met steun van vader of in de afgrond gevallen, nochtans ook ondanks de steun van vader.
De beschrijvingen zijn zowel pittig als grappig, een dikke laag sarcasme bovenop en vooral zie je duidelijk hoe de verschillende personen zich ontwikkeld hebben waarbij ze nochtans uit een en dezelfde familie komen en eenzelfde of in feite een schamele opvoeding hebben genoten.
De auteur weet met duidelijke bewoordingen en trefzekere uitspraken al direct de sfeer tussen de gezinsleden en de atmosfeer in huis te beschrijven. Ook de au pair Valéria komt aan bod en geeft het verhaal een leuke schwung.
Na de voorstelling en de kennis van hun drijfveren, doet vader een uitgebreide uiteenzetting wat hij allemaal heeft bekokstoofd en hoe hij werkelijk zijn vrouw en kinderen ziet. Ook hier is de auteur er in geslaagd om duidelijk naar voor te brengen hoe groot het verschil kan zijn tussen wat de mensen denken over hoe iemand over hen oordeelt en wat die persoon in kwestie werkelijk ervaart. Soms een wereld van verschil en daaruit blijkt algauw hoe misverstanden ontstaan. Waar de ene denkt het slim aan te pakken en alles naar de hand te kunnen zetten, wordt die persoon in kwestie mooi in de zak gezet door het onderschatten van de tegenpartij.
Het verhaal krijgt een leuke wending waar bij steeds duidelijker wordt wat Wouter nu precies bedoelt met ‘in actie komen’ in de proloog. Helaas dagelijkse praktijk en eigenlijk ziekelijk en triest.
Speciaal en mooi afgerond verhaal en realistisch gebracht, eentje die blijft hangen en dat je met een voldaan gevoel dichtklapt.
Absoluut de moeite!
1
3
Reageer op deze recensie
