Boeiende verrassing, knap georchestreerd!

Max Costa is redacteur bij een prestigieuze uitgeverij, maar op zelfstandige basis. Hij heeft de markante rol op zich genomen om de al even excentrieke en volprezen auteur Makarov terug aan het schrijven te krijgen. Maar op het moment dat Makarov de grote finale zou vastleggen, wordt hij dood gevonden in zijn suite.

Op de cover prijkte een stickertje ‘Voor de liefhebbers van Joël Dicker’. Het boek lonkte direct naar mij en ik geef het stickertje bij deze groot gelijk.

Naast het verhaal over de heel eigenwijze, aanmatigende en pretentieuze auteur Makarov en diens tragische einde, volgen we het even belangrijke verhaal van Max Costa die van het klein verstoten jongetje met autismespectrumstoornis, een heus parcours heeft afgelegd om zijn sporen te verdienen. De auteur weet op een mooie, boeiende manier beide verhaallijnen naast elkaar tot leven te brengen.

Mooie literaire zinnen, maar gelukkig niet zoals in ‘Grand Hotel Europa’, waar mijn tenen van krulden van ergernis door de ellenlange zinnen. Nee perfect gebalanceerd zodat het leesplezier er niet onder gaat lijden. Wel enkele woorden die regelmatig terugkomen, door het minder veelvuldig dagelijks gebruik viel het wel op.
Het verhaal wordt geschreven met de nodige dramatiek, maar ook humor en zelfs een vleugje sarcasme is zeker niet vreemd. Dit maakt dat de personages aan de ene kant soms wereldvreemd lijken maar aan de andere kant toch de nodige sympathie opwekken.

Wat volgt is een waar spel van leugens en bedrog waarbij niet alleen Costa er de dupe van wordt, maar de lezer des te meer!
Knap georchestreerd met fenomenale wendingen, totaal onvoorspelbare roman.
Na deze kennismaking benieuwd naar de andere boeken van deze auteur!