Lezersrecensie
Spionage en contraspionage vieren hoogtij
Lara Fischer, werkzaam voor het AIVD, wordt opgeroepen bij de dood van een oud-politicus. Op zich niets speciaals aan de hand, maar in het appartement zelf lijkt de tijd te zijn stil gestaan. De inrichting lijkt wel een Stasi-safehouse. Er is zelfs een kinderkamer aanwezig en die lijkt als 2 druppels water op de oude jeugdkamer van Lara, zelfs tot het behangpapier toe.
Mathias Vogel wordt bij de notaris ontboden om een enveloppe in ontvangst te nemen die zijn vader hem heeft nagelaten. Van zijn ouders heeft hij al meer dan 20 jaar niets meer gehoord dus vreemd dat hij nu deze documenten overhandigd krijgt. Wanneer Mathias meer wil weten over zijn jeugd en zijn vader, spoort hij de namen op die in de enveloppe vermeld staan, maar er volgen nog meer verrassingen.
Moeilijk om een korte inhoud weer te geven zonder te veel weg te geven, maar dat de spanning en de intriges je al vlug inpalmen, kan ik je garanderen. Er lopen verschillende verhaallijnen die na onderzoek en verdere ontwikkelingen toch met elkaar verbonden lijken.
Het plot zit ingenieus in elkaar en de puzzel blijft lang een groot vraagteken. Kleine details hebben later in het verhaal een significante betekenis en naderhand lijkt de oplossing in zicht te komen. Maar schijn bedriegt en daar hebben sommige personages een handje van. Toch loopt het niet allemaal even soepel want ook op relationeel vlak krijgen ze heel wat te verwerken. Daardoor krijgen we ook een mooie uitdieping van de karakters.
De spionagepraktijken van de Stasi, de geheime Operation B van de CIA in de jaren ’80, de auteur weet dit allemaal realistisch over te brengen. Deze zomer was ik nog in het Stasi-museum in Berlijn en het gebouw waar alle Stasi-documenten worden bewaard. Het was alsof ik terug gekatapulteerd werd en ik voelde terug de vreemde en naargeestige sfeer die er hing. Dat er veel research voor gedaan is, wordt snel duidelijk. De historische feiten worden mooi weergegeven doorheen het verhaal en opgesmukt met een rijtje heel uiteenlopende maar interessante karakters.
Net als de vorige boeken van de auteur weer een parel om te lezen. Niet altijd even gemakkelijk, de concentratie heb je wel nodig, maar dan krijg je er ook een verhaal voor in de plaats om vingers en duimen van af te likken.
Mathias Vogel wordt bij de notaris ontboden om een enveloppe in ontvangst te nemen die zijn vader hem heeft nagelaten. Van zijn ouders heeft hij al meer dan 20 jaar niets meer gehoord dus vreemd dat hij nu deze documenten overhandigd krijgt. Wanneer Mathias meer wil weten over zijn jeugd en zijn vader, spoort hij de namen op die in de enveloppe vermeld staan, maar er volgen nog meer verrassingen.
Moeilijk om een korte inhoud weer te geven zonder te veel weg te geven, maar dat de spanning en de intriges je al vlug inpalmen, kan ik je garanderen. Er lopen verschillende verhaallijnen die na onderzoek en verdere ontwikkelingen toch met elkaar verbonden lijken.
Het plot zit ingenieus in elkaar en de puzzel blijft lang een groot vraagteken. Kleine details hebben later in het verhaal een significante betekenis en naderhand lijkt de oplossing in zicht te komen. Maar schijn bedriegt en daar hebben sommige personages een handje van. Toch loopt het niet allemaal even soepel want ook op relationeel vlak krijgen ze heel wat te verwerken. Daardoor krijgen we ook een mooie uitdieping van de karakters.
De spionagepraktijken van de Stasi, de geheime Operation B van de CIA in de jaren ’80, de auteur weet dit allemaal realistisch over te brengen. Deze zomer was ik nog in het Stasi-museum in Berlijn en het gebouw waar alle Stasi-documenten worden bewaard. Het was alsof ik terug gekatapulteerd werd en ik voelde terug de vreemde en naargeestige sfeer die er hing. Dat er veel research voor gedaan is, wordt snel duidelijk. De historische feiten worden mooi weergegeven doorheen het verhaal en opgesmukt met een rijtje heel uiteenlopende maar interessante karakters.
Net als de vorige boeken van de auteur weer een parel om te lezen. Niet altijd even gemakkelijk, de concentratie heb je wel nodig, maar dan krijg je er ook een verhaal voor in de plaats om vingers en duimen van af te likken.
1
Reageer op deze recensie