Intrigerend en angstaanjagend

We volgen de moeder van Juno die werkt voor Salomon, een instantie die ergens middenin staat tussen de Jeugdzorg en de Jeugdpolitie. Salomon moet de ‘ergere’ gevallen onderzoeken die doorgestuurd zijn door jeugdzorg en een passende oplossing vinden voor het kind maar ook voor de ouders. Juno’s moeder is gescheiden en heeft het moeilijk dat haar ex man nog deel uitmaakt en zich bemoeit met het leven van hun dochtertje Juno. Als belangrijke schakel bij Salomon zou ze wel iets kunnen ondernemen om haar probleem uit de weg te ruimen, maar daar zitten dan weer andere addertjes onder het gras.

Heel moeilijk om een korte samenvatting van dit verhaal te geven. Het omhelst zoveel meer dan alleen maar een oplossing zoeken voor probleemgevallen. In het begin had ik het vooral moeilijk hoe de auteur vertelt over Juno’s moeder en dan als ‘zij’ verder wordt aangehaald in het verhaal. Het vreemdst van allemaal is dat de naam nooit ter sprake komt en op zich is dat al een gegeven die me de kriebels bezorgde net zoals veel meer dingen verder in het verhaal.
De auteur weet met een rake pen de pijnlijke en ontwrichte toestanden te beschrijven. Heel herkenbare situaties die in de maatschappij veelvuldig voorkomen. De overtuigde manier waarop de medewerkers van Salomon een oplossing aanbieden en daar dan ook steevast naar handelen, deed mijn haren soms te berge rijzen.
Het verhaal speelt zich af in een nabije toekomst waarbij verschillende maatregelen al zijn doorgevoerd om zowel het klimaat te redden maar ook de levenswijze van de mensen drastisch te veranderen. Beangstigend hoe alles volgens een vast stramien verloopt en daarbij geen uitzonderingen meer mogelijk gemaakt kunnen worden. Het uiteindelijke doel van Salomon is dat er nog weinig kinderen uit huis moeten geplaatst worden, maar daartegenover staat dan dat de ouders ook moeten heropgevoed worden. Heel inventief weet de auteur dit druppelsgewijs te laten doorsijpelen in het verhaal. Vooral de angst en vrees om in de schijnwerpers van Salomon terecht te komen, zorgt er voor dat er een soort van schrikbewind ontstaat. Iedereen kan immers een klacht indienen tegen iemand waardoor die persoon extra minutieus onder de loep wordt genomen.
Naast haar werk heeft de moeder contact met Sybil, een goeie vriendin, maar die kampt dan weer met haar eigen problemen. Zij zoekt dan weer haar heil in verschillende vormen van therapie en de minder conventionele geneeswijzen. Een aparte persoonlijkheid maar wel herkenbaar wanneer je weet hoeveel mensen geen gepaste behandeling of aanpak van hun problemen vinden.

Het verhaal is zo veelzijdig en op alle fronten zijn er aanpassingen gebeurd in het universum waardoor het net echt lijkt. De auteur heeft een nieuwe wereld gecreëerd waarbij tot in de details aanpassingen gebeurd zijn en door deze kleine wijzigingen, soms met grote gevolgen, maakt het het verhaal geloofwaardig. Het zet je aan het denken want net als Juno’s moeder geraak je verstrikt in het enorme kluwen van regels en maatstaven. De ideale samenleving creëren, op papier lijkt het allemaal haalbaar maar na het lezen van dit verhaal, is de vraag: haalbaar of utopie?