Lezersrecensie
Ongelooflijk goed
Ik zei het al eerder, maar Carter weet zich bij ieder nieuw deel van de Robert Hunter-serie weer te overtreffen. Ongelooflijk.
In 'De beste vriend' wordt de hulp van Hunter ingeroepen door de FBI. De man die opgepakt is, is een oude vriend van Hunter. Hij kan zich niet voorstellen dat zijn oude vriend daadwerkelijk de dader is. Maar niets is minder waar. Hij blijkt niet alleen de dader van de twee moorden... Hij blijkt al vijfentwintig jaar mensen te ontvoeren, mishandelen en vermoorden. Hunter wordt deze keer danig op de proef gesteld.
Op een bepaald moment komt de vraag ter sprake. 'Zou je een moord kunnen plegen, als er op de juiste knoppen wordt gedrukt, als je zo ver gedreven wordt, dat moord nog de enige uitweg is?'. En dan blijkt dat Hunter nog een persoonlijke vete heeft met deze persoon. Zal hij uiteindelijk ook tot het uiterste gedreven worden?
Dit deel is anders dan de voorgaande delen. Het is gruwelijker, intiemer en persoonlijker. Doordat Carter deze keer waargebeurde feiten uit zijn tijd als forensisch psycholoog gebruikt, maar vooral ook doordat Hunter emotioneel betrokken is.
Ook weet Carter de dader weer feilloos neer te zetten, de gruwelijke details zo te beschrijven dat je het gewoon voor je ziet. Ik denk als deze serie verfilmd zou worden zou ik aan de buis gekluisterd zitten en dat gebeurd niet snel.
Ik kan niet wachten om het volgende deel te gaan lezen. Die ligt gelukkig al klaar. Kan Carter zich wederom overtreffen?
In 'De beste vriend' wordt de hulp van Hunter ingeroepen door de FBI. De man die opgepakt is, is een oude vriend van Hunter. Hij kan zich niet voorstellen dat zijn oude vriend daadwerkelijk de dader is. Maar niets is minder waar. Hij blijkt niet alleen de dader van de twee moorden... Hij blijkt al vijfentwintig jaar mensen te ontvoeren, mishandelen en vermoorden. Hunter wordt deze keer danig op de proef gesteld.
Op een bepaald moment komt de vraag ter sprake. 'Zou je een moord kunnen plegen, als er op de juiste knoppen wordt gedrukt, als je zo ver gedreven wordt, dat moord nog de enige uitweg is?'. En dan blijkt dat Hunter nog een persoonlijke vete heeft met deze persoon. Zal hij uiteindelijk ook tot het uiterste gedreven worden?
Dit deel is anders dan de voorgaande delen. Het is gruwelijker, intiemer en persoonlijker. Doordat Carter deze keer waargebeurde feiten uit zijn tijd als forensisch psycholoog gebruikt, maar vooral ook doordat Hunter emotioneel betrokken is.
Ook weet Carter de dader weer feilloos neer te zetten, de gruwelijke details zo te beschrijven dat je het gewoon voor je ziet. Ik denk als deze serie verfilmd zou worden zou ik aan de buis gekluisterd zitten en dat gebeurd niet snel.
Ik kan niet wachten om het volgende deel te gaan lezen. Die ligt gelukkig al klaar. Kan Carter zich wederom overtreffen?
1
Reageer op deze recensie