De Italiaanse vakantie

Het verhaal komt voor mijn gevoel wat traag op gang en ik had in het begin wat moeite om me in de personages in te leven. Eigenlijk pas op het moment dat Farrah in Ponza terecht komt merk ik dat ik echt in het verhaal zit en vanaf dan wil ik ook alleen maar verder lezen.

Je merkt tijdens het lezen dat Mangan bekend is op het Italiaanse eiland Ponza, want ze schrijft echt enthousiast over dit idyllische eiland. Tijdens het lezen had ik ook echt het gevoel alsof ik zelf op Ponza rond liep. Als een auteur dat voor elkaar krijgt ben ik altijd blij. Het is als vakantie gaan in een boek.

Hoofdpersonage Katie heeft niet alleen haar werkgever in haar nek hijgen. Ook haar vriend lijkt niet erg zelfstandig en hij wekte echt soms irritatie op. Hierdoor was ik natuurlijk ook enthousiast over het verloop van het verhaal. Al wilde ik Katie op een bepaald moment ook echt een schop onder haar kont geven, want ze laat zich op een bepaald moment echt overrompelen en doet dan iets waar je bijna zeker weet dat dit mis moet gaan. En dat gebeurt dan ook. Maar… het zou geen roman zijn als het uiteindelijk toch nog goed komt. En dat heeft ze op een leuke en mooie manier opgelost.

Wel bleven er tijdens het lezen soms enkele losse eindjes hangen en dat vind ik persoonlijk altijd jammer. Zo wordt op een bepaald moment gesproken over dat Katie moet navragen wat de huur van het appartement is want die mag voor haar budget niet te hoog zijn, maar vervolgens lees je er niks meer over.

Ook de verhaallijn van Farrah had wat mij betreft iets verder uitgediept mogen worden en ik had het leuk gevonden als zij ook nog een romance beleeft zou hebben terwijl ze in het ziekenhuis lag. Het wordt wel soms aangetikt maar niet verder uitgediept. Dat is een gemiste kans.

Echter ondanks de kritische punten heb ik echt genoten van De Italiaanse vakantie en dit zorgt er voor dat haar andere boeken ook zeker op mijn nog-te-lezen-lijst komen.

Dit boek ontvingen wij van HarperCollins. Dit beïnvloedt onze mening niet.