Zorg dat je tijd hebt als je dit boek gaat lezen want niet aan de kant te leggen

Al vanaf het eerste boek van Marie-José ben ik enthousiast over de schrijfstijl van haar. Dus toen Marie-José en ik over haar nieuwe boek spraken gaf ik aan dat ik nieuwsgierig was naar haar nieuwe boek. Ze heeft haar thriller gebaseerd op gebeurtenissen die echt gebeurd zijn en dat vind ik het verhaal altijd wat extra geven.

De oorlog waar ze overschrijft heeft daadwerkelijk plaatsgevonden en ook het massagraf is daadwerkelijk gevonden. Daar heeft Marie-José haar fantasie op los gelaten en met succes.

Het boek wordt verteld vanuit drie personages namelijk archeoloog en antropoloog Anouk, die een zwak heeft voor haar collega Cas, de gepensioneerde Bert, die alles er voor over heeft om eeuwige roem te krijgen met zijn onderzoek, en wethouder Mieke, die graag dingen onderzoekt en zich niet laat tegenhouden door begreigingen.

Daarnaast lezen we verschillende brieven en dagboekfragmenten uit 1794 en zo komen we als lezer meer te weten over de gevonden lijken.

Marie-José heeft ook een romantische verhaallijn toegevoegd en dit voegde naar mijn gevoel echt wat toe aan het verhaal.

Hoofdpersonage Anouk is het meest uitgewerkt en dat zorgt er voor dat je de gevoelens en onzekerheden van Anouk echt voelt tijdens het lezen. De andere personages zijn net wat minder diep uitgewerkt maar meer dan voldoende voor hun rol in het verhaal.

Er hangt gedurende het hele verhaal een bepaalde spanning die onderhuids blijft sluimeren maar naar het einde toe komt dit steeds duidelijker tot uiting.

Eenmaal begonnen in 'De opgraving' kun je pas stoppen met lezen als je de laatste geheimen opgegraven en ontrafeld hebt. Marie-José legt de lat bij ieder boek weer een stukje hoger en iedere keer weet ze die lat moeiteloos te overtreffen. Wees gewaarschuwd... Eenmaal begonnen met lezen kun je pas stoppen als je het boek uitgelezen hebt.

Dit boek ontvingen wij van Marie-José Verweij. Dit beïnvloedt onze mening niet.