De vondeling

Toen ik de korte inhoud las, was ik enthousiast. Er kwamen meteen allerlei vragen bij mij op en dat is een teken dat ik het boek moet gaan lezen.

Als Blanca wakker wordt herkent ze de kamer niet. Ze heeft geen idee waar ze is, maar ook heeft ze geen herinneringen aan wie ze is. Er is een vrouw die haar verzorgt, maar ook haar herkent ze niet. De vrouw zegt dat ze haar moeder is. De vrouw zegt dat Blanca een ongeluk gehad heeft en daardoor haar geheugen kwijt is. Ze krijgt dagelijks injecties toegediend. Blanca voelt dat er iets niet klopt. Nadat ze op onderzoek uitgegaan is, blijkt dit een slaapmiddel te zijn.

Noora groeide samen met haar twee oudere broers op, op een eiland. Als ze zes jaar is vertellen haar ouders haar dat ze gaan scheiden. Noora vlucht het bos in. Daar vindt ze een baby. Als ze onderweg naar huis is, komt ze een vrouw tegen en die neemt de baby over. Zij belooft dat ze naar de politie gaat, maar de vrouw en de baby blijken spoorloos verdwenen en Noora wordt als fantast gezien. Nu, twintig jaar later wil ze nog steeds bewijzen dat ze destijds de waarheid vertelde en geen fantast is. Wat hebben deze twee vrouwen met elkaar te maken en kunnen ze de mysteries oplossen?

Het verhaal begint meteen goed. Je vraagt je meteen af wat met Blanca aan de hand is en waar ze is. Dus ik kon niet anders dan snel verder lezen. Terpstra heeft het verhaal zo geschreven dat je je goed kunt verplaatsen in Blanca en haar machteloosheid en onbegrip voelt.

Ongeveer halverwege stopt het verhaal van Blanca en krijg je het verhaal van Noora te lezen. Dit voelde voor mij ietwat te abrupt en ik had het gevoel alsof ik een heel ander boek aan het lezen was. Wat ik eigenlijk wel zonde vond want ik wilde weten hoe het Blanca zou vergaan. Echter, eenmaal het verhaal van Noora aan het lezen, word je hier ook helemaal in meegezogen en had ik er vrede mee dat de verhaallijn van Blanca open bleef.

Gaandeweg begon ik een gevoel te krijgen hoe deze verhaallijnen samen zouden kunnen komen en dit bleek gedeeltelijk ook zo te zijn, echter wist Terpstra mij op het einde toch nog te verrassen en daar houd ik van.

De hoofdstukken zijn kort en hierdoor wilde ik steeds nog even doorlezen. Ook was het luisterboek te beluisteren via Kobo Plus en zoals onze vaste volgers weten lezen en luisteren we tegelijkertijd. Dit zorgt ervoor dat je nog meer in het verhaal verdwijnt. Dit boek is ingesproken door Maartje van de Wetering en ik vind dat ze een prettige voorleesstem heeft.

Wel blijven er een aantal draadjes open en dat vind ik jammer, want wie is betrokken bij het gene wat gebeurt op het smalle weggetje als Noora daar fietst?

Echter dit zijn kleine details die het leesplezier echt niet verpest hebben. Eenmaal begonnen aan dit verhaal is stoppen onmogelijk.

Dit boek ontvingen wij van uitgeverij Cargo. Dit beïnvloedt onze mening niet.