Goed in elkaar zittende thriller

Nadat ik de korte inhoud gelezen had was ik erg nieuwsgierig naar deze nieuwste thriller van Ilse Ruijters.

Het verhaal begint met een cursief geschreven hoofdstuk. Deze komen we vaker tegen en het is niet geheel duidelijk vanuit wie deze hoofdstukken geschreven zijn. De gewone hoofdstukken zijn geschreven vanuit Roosmarijn Weijmer.

Als Roosmarijn op een tankstation stopt, wordt je al snel het verhaal ingezogen. Roosmarijn krijgt koffie over zich heen en als ze zich wil opfrissen op het toilet is daar een meisje wat angstig overkomt en haar een briefje in de handen duwt met Help Me. Roosmarijn laat meteen alles vallen en gaat er achteraan. Vanaf dat moment kom je in een echte rollercoaster terecht en wordt je van links naar rechts gestuurd met je gedachten en ik vroeg me regelmatig af wat er nu klopte en wat niet. Deze mindfuck heeft Ruijters erg goed voor elkaar.

De personages zijn goed uitgewerkt waardoor je een goed beeld van ze hebt en je de keuzes die ze maken kunt begrijpen en vrij logisch vindt.

Ruijters heeft een vlotte schrijfstijl en aan het eind van het hoofdstuk ben je geneigd om iedere keer snel de pagina om te slaan om weer verder te lezen.

In het begin van het verhaal kon ik het boek nog aan de kant leggen omdat iets anders mijn aandacht nodig had, maar op een bepaald moment lukte dit niet meer en had ik steeds zoiets, nog even dit hoofdstuk en dan ga ik de dingen doen die moeten, maar al snel was dan weer een uur voorbij.

De ontknoping is nagelbijtend spannend en hier komen nog een aantal wendingen die ik niet meteen aan had zien komen. En de losse eindjes worden mooi afgewerkt, waardoor alles klopt. Als je thrillerliefhebber bent, moet je dit boek gewoon lezen.

Dit boek ontvingen wij van Ambo Anthos. Dit beïnvloedt onze mening niet.