Lezersrecensie
Kinderspel
Kim Stone wordt naar een parkje opgeroepen. Er is een vrouw vermoordt, ze zit op een schommel, terwijl haar handen met prikkeldraad zijn vastgebonden. Als Kim en haar team in het leven van het slachtoffer gaan zoeken, komen ze bizarre dingen te weten. Niet veel later wordt er een nieuwe moord gepleegd en vindt het team van Kim een aantal puzzelstukjes, die meteen ook weer meer vragen oproepen.
Penn kan niet meewerken aan de zaak, want hij moet in de rechtzaal getuigen in een moordzaak. Deze zaak komt op losse schroeven te staan als er een getuige vermist raakt en een andere getuige terug komt op de verklaring. Hierdoor moet de zaak opnieuw onderzocht worden. Hier wordt Penn voor gevraagd.
Beide verhaallijnen worden afwisselend verteld. Marsons wisselt deze verhaallijnen op een mooie manier af, waardoor je nieuwsgierig blijft naar beide verhaallijnen en je continue verder wilt blijven lezen.
Omdat het team van Kim nu een rechercheur mist, krijgen ze hulp van een jonge enthousiaste agente, Tiffany. Zij is het andere uiterste van Kim en haar enthousiasme wekt in eerste instantie irritatie op, maar al snel blijkt Tiffany een waardevolle kracht is.
In dit verhaal staan kinderen die hoogbegaafd zijn centraal en dan vooral de kinderen die door ouders als trofee gebruikt worden. Kinderen die door hun ouders steeds meer gepusht worden om te presteren en wat de gevolgen op de lange termijn zijn. Dit onderwerp vond ik best verfrissend voor een thriller.
Doordat het team van Kim in het begin wordt gedwongen om minder te werken leer je het team weer wat beter kennen en dat vind ik altijd een pluspunt bij een serie.
De verhaallijn waarin Penn de hoofdrol speelt gaat over valse verklaringen en de gevolgen hiervan. Hierbij was ook een spannende ontknoping die ik niet aan had zien komen. En door het persoonlijke draadje hierin leerden we ook Penn wat beter kennen.
Ik wil nog lang geen afscheid nemen van deze serie, want Marsons weet de spanning steeds zo op te bouwen dat je verder wilt blijven lezen. Gelukkig hoeven we niet lang meer te wachten op het vervolg want op 7 maart verschijnt Dodelijke macht, het twaalfde deel van de Kim Stone-serie.
Dit boek ontvingen wij van Boekerij. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Penn kan niet meewerken aan de zaak, want hij moet in de rechtzaal getuigen in een moordzaak. Deze zaak komt op losse schroeven te staan als er een getuige vermist raakt en een andere getuige terug komt op de verklaring. Hierdoor moet de zaak opnieuw onderzocht worden. Hier wordt Penn voor gevraagd.
Beide verhaallijnen worden afwisselend verteld. Marsons wisselt deze verhaallijnen op een mooie manier af, waardoor je nieuwsgierig blijft naar beide verhaallijnen en je continue verder wilt blijven lezen.
Omdat het team van Kim nu een rechercheur mist, krijgen ze hulp van een jonge enthousiaste agente, Tiffany. Zij is het andere uiterste van Kim en haar enthousiasme wekt in eerste instantie irritatie op, maar al snel blijkt Tiffany een waardevolle kracht is.
In dit verhaal staan kinderen die hoogbegaafd zijn centraal en dan vooral de kinderen die door ouders als trofee gebruikt worden. Kinderen die door hun ouders steeds meer gepusht worden om te presteren en wat de gevolgen op de lange termijn zijn. Dit onderwerp vond ik best verfrissend voor een thriller.
Doordat het team van Kim in het begin wordt gedwongen om minder te werken leer je het team weer wat beter kennen en dat vind ik altijd een pluspunt bij een serie.
De verhaallijn waarin Penn de hoofdrol speelt gaat over valse verklaringen en de gevolgen hiervan. Hierbij was ook een spannende ontknoping die ik niet aan had zien komen. En door het persoonlijke draadje hierin leerden we ook Penn wat beter kennen.
Ik wil nog lang geen afscheid nemen van deze serie, want Marsons weet de spanning steeds zo op te bouwen dat je verder wilt blijven lezen. Gelukkig hoeven we niet lang meer te wachten op het vervolg want op 7 maart verschijnt Dodelijke macht, het twaalfde deel van de Kim Stone-serie.
Dit boek ontvingen wij van Boekerij. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie