Lezersrecensie
Meeslepend en beeldend verhaal
Het is december 1961. Berlijn is net verdeeld in Oost en West-Berlijn. Maar het is nog korter geleden dat haar broer is doodgeschoten op het moment dat hij probeerde de grens tussen Oost en West over te steken. Dan krijgt Marta een gevaarlijke kans, maar dit is ook meteen de moeilijkste keuze ooit.
Het is januari 1989. De Berlijnse muur splitst de stad nog steeds in tweeën. De jonge Kurt woont met zijn oudere broer Franz samen in het oosten. Zijn ouders zijn naar het westen verbannen. Kurt vraagt zich regelmatig af of zijn ouders nog wel eens aan hem denken. Als Franz, werkzaam bij de grenspolitie, vertelt dat er tijdelijk niet geschoten mag worden bij de muur, bedenkt Kurt een plan. Kan hij naar het westen zodat hij zijn ouders kan zien?
Het verhaal begint met een spannende proloog. Hierdoor wilde ik meteen snel doorlezen.
Het boek kent twee verhaallijnen. Aan de ene kant de verhaallijn van Marta die zich in 1961 afspeelt en de andere verhaallijn speelt zich af in 1989 en hierin heeft Kurt een belangrijke rol. De verhaallijnen worden afwisselend vertelt en Andy Marino weet beide verhaallijnen boeiend neer te zetten. De personages zijn voldoende diep uitgewerkt waardoor ik me goed in de personages kon inleven. Ze zijn realistisch neergezet en ik merkte dat Andy Marino zich echt in de beide periode ingelezen heeft.
Een van de thema's die Marino goed heeft weten neer te zetten is vertrouwen. Wie is wel te vertrouwen en hoe goed ken je iemand echt. Marino weet het verhaal tot het einde spannend te houden. Hij laat beide verhaallijnen mooi afsluiten door de epiloog.
Marino heeft een beeldende en pakkende schrijfstijl waardoor ik de scènes echt voor me zag. Ik denk dat dit verhaal ook jongeren een goed beeld geeft van de geschiedenis van Oost en West Berlijn en de gebeurtenissen. Wel was het wellicht fijn geweest voor jongeren als er ook aandacht besteed was aan waarom de muur er kwam en uiteindelijk ook weer afgebroken werd, maar ik kan begrijpen waarom Marino dit niet gedaan heeft.
Dit boek ontvingen wij van Kluitman. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Het is januari 1989. De Berlijnse muur splitst de stad nog steeds in tweeën. De jonge Kurt woont met zijn oudere broer Franz samen in het oosten. Zijn ouders zijn naar het westen verbannen. Kurt vraagt zich regelmatig af of zijn ouders nog wel eens aan hem denken. Als Franz, werkzaam bij de grenspolitie, vertelt dat er tijdelijk niet geschoten mag worden bij de muur, bedenkt Kurt een plan. Kan hij naar het westen zodat hij zijn ouders kan zien?
Het verhaal begint met een spannende proloog. Hierdoor wilde ik meteen snel doorlezen.
Het boek kent twee verhaallijnen. Aan de ene kant de verhaallijn van Marta die zich in 1961 afspeelt en de andere verhaallijn speelt zich af in 1989 en hierin heeft Kurt een belangrijke rol. De verhaallijnen worden afwisselend vertelt en Andy Marino weet beide verhaallijnen boeiend neer te zetten. De personages zijn voldoende diep uitgewerkt waardoor ik me goed in de personages kon inleven. Ze zijn realistisch neergezet en ik merkte dat Andy Marino zich echt in de beide periode ingelezen heeft.
Een van de thema's die Marino goed heeft weten neer te zetten is vertrouwen. Wie is wel te vertrouwen en hoe goed ken je iemand echt. Marino weet het verhaal tot het einde spannend te houden. Hij laat beide verhaallijnen mooi afsluiten door de epiloog.
Marino heeft een beeldende en pakkende schrijfstijl waardoor ik de scènes echt voor me zag. Ik denk dat dit verhaal ook jongeren een goed beeld geeft van de geschiedenis van Oost en West Berlijn en de gebeurtenissen. Wel was het wellicht fijn geweest voor jongeren als er ook aandacht besteed was aan waarom de muur er kwam en uiteindelijk ook weer afgebroken werd, maar ik kan begrijpen waarom Marino dit niet gedaan heeft.
Dit boek ontvingen wij van Kluitman. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie
