Spannend en romantisch verhaal

Vandaag mogen wij de blogtour aftrappen rondom 'Operatie Tarnung'. Volkert benaderde ons of wij wellicht interesse hadden om mee te doen en nadat ik de korte inhoud gelezen had, was ik erg benieuwd. Dus ik zei volmondig ja.

In 'Operatie Tarnung' volgen we luitenant Christian Eisen, hij is Amerikaan en als verbindingsofficier werkzaam in Londen. Hij zou graag weer ingedeeld worden bij een gevechtseenheid maar dit wordt iedere keer afgewezen. Maar dan is er een speciale missie en wordt zijn verzoek goedgekeurd. Er wordt een team samengesteld van mensen die bijna allemaal de Duitse taal machtig zijn. Ze worden getraind voor een speciale missie in bezet Frankrijk. Ze moeten een Gestapo kolonel uitschakelen.

Het verhaal begint met een proloog al, wordt dit gewoon hoofdstuk 1 genoemd. Hierin is een groep soldaten in Frankrijk die zich voordoet als SS-ers, terwijl ze eigenlijk Engels zijn. Hierna gaan we terug in de tijd. We leren Christian Eisen kennen. Christian krijgt eindelijk toestemming om weer bij een gevechtseenheid te dienen, maar dit blijkt een heel speciale en geheime missie te zijn. Hiervoor wordt een speciaal team samengesteld die samen een training krijgen. Ze moeten zich voordoen als SS-ers en wat meteen opvalt is de manier waarop Greveling de band tussen de verschillende personages laat groeien en echt allemaal unieke eigenschappen toebedeelt. Je merkt tijdens het lezen dat de band in de groep echt groeit en de groep elkaar steeds beter leert kennen. Luitenant Christian Eisen heeft de leiding over het team, maar is echt een van hen en dat is zoals ik me een legereenheid ook echt iedere keer voorstel. Wat ik erg goed gedaan vind is de menselijkheid die een belangrijke rol speelt. Zo merk je dat een van de soldaten, die in het verleden gediend heeft als Duitse soldaat, moeite heeft om iemand van de Wehrmacht dood te schieten, omdat hier ook veel jonge mannen bij zaten die verplicht werden om naar het front te gaan. Dit in tegenstelling tot de SS. Dit geeft het verhaal ook diepgang.

Wie verwacht dat het een snel verhaal is, waarbij veel geschoten wordt, vergist zich. Dit verhaal is veel meer. Er wordt inderdaad in geschoten om de Gestapo kolonel uit te schakelen, maar door de onderlinge band, het meeslepende verhaal en de beeldende schrijfstijl die Greveling mooi heeft omschreven maakt het een verhaal waar je steeds door wilt blijven lezen.

Wel merkte ik regelmatig nog enkele typfouten op, dit komt een beetje slordig over.

Natuurlijk volgen er nog een aantal bloggers die de komende dagen hun mening over dit boek met jullie gaan delen. Neem zeker ook een kijkje bij hun.

Dit boek ontvingen wij van Volkert Greveling en 18.02 Publishing. Dit beïnvloedt onze mening niet.