Lezersrecensie
Spoorloos
Ik lees de boeken van Suzanne Vermeer altijd met veel plezier dus ik kon niet wachten om aan Spoorloos te beginnen. Het verhaal gaat over de twee vriendinnen Bo en Inez, die samen een opleiding journalistiek hebben gedaan en nu besluiten een podcast te maken over een mysterieuze verdwijning.
Het verhaal begint met een spannende proloog. Ik word meteen nieuwsgierig wat hier aan de hand is en kan dus alleen maar snel verder lezen. We maken een sprong in de tijd en Bo is op de redactie van het programma Koffie en koek waar ze assistente is. Als lezer krijg je goed mee hoe ze op het idee van de podcast komen. Dit vind ik wel leuk, zo groei je als lezer ook echt mee in het verhaal. Ik had wel het gevoel alsof dit verhaal door een andere auteur geschreven is, dit is natuurlijk altijd de vraag omdat nog steeds onbekend is wie achter Susanne Vermeer zit. Er waren wat kleine dingetjes die mij opvielen en die mij het gevoel gaven dat er iemand anders de pen ter hand genomen heeft.
Zo kwam ik enkele kleine foutjes tegen en vond ik de spanning minder aanwezig als in andere Vermeer-boeken. De foutjes hadden waarschijnlijk met een iets intensievere redactieronde eruit gehaald kunnen worden. Zo bestelt Bo bijvoorbeeld op een bepaald moment een kop thee en gaat vervolgens naar binnen om de kop koffie af te rekenen.
Was het boek dan slecht? Nee zeker niet. Vooral de tweede helft van het verhaal vond ik krachtig geschreven en hierbij kon ik ook zelf meepuzzelen naar de dader, en zat ik toch al snel op de goede dader. Doordat er echter genoeg plotwendingen zijn, maakte het mij niet zo veel uit dat ik al snel mijn vermoedens had over de dader(s).
Je merkt wel dat de hoofdpersonen echt groei doormaken. Waar Inez in eerste instantie vooral zoiets heeft van lang leve de lol en iedere avond stappen, neemt ze de podcast steeds serieuzer. Dit kwam geloofwaardig op mij over.
Het was voor mij niet de beste Suzanne Vermeer maar ik heb het verhaal zeker met plezier gelezen.
Dit boek ontvingen wij van A.W. Bruna. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Het verhaal begint met een spannende proloog. Ik word meteen nieuwsgierig wat hier aan de hand is en kan dus alleen maar snel verder lezen. We maken een sprong in de tijd en Bo is op de redactie van het programma Koffie en koek waar ze assistente is. Als lezer krijg je goed mee hoe ze op het idee van de podcast komen. Dit vind ik wel leuk, zo groei je als lezer ook echt mee in het verhaal. Ik had wel het gevoel alsof dit verhaal door een andere auteur geschreven is, dit is natuurlijk altijd de vraag omdat nog steeds onbekend is wie achter Susanne Vermeer zit. Er waren wat kleine dingetjes die mij opvielen en die mij het gevoel gaven dat er iemand anders de pen ter hand genomen heeft.
Zo kwam ik enkele kleine foutjes tegen en vond ik de spanning minder aanwezig als in andere Vermeer-boeken. De foutjes hadden waarschijnlijk met een iets intensievere redactieronde eruit gehaald kunnen worden. Zo bestelt Bo bijvoorbeeld op een bepaald moment een kop thee en gaat vervolgens naar binnen om de kop koffie af te rekenen.
Was het boek dan slecht? Nee zeker niet. Vooral de tweede helft van het verhaal vond ik krachtig geschreven en hierbij kon ik ook zelf meepuzzelen naar de dader, en zat ik toch al snel op de goede dader. Doordat er echter genoeg plotwendingen zijn, maakte het mij niet zo veel uit dat ik al snel mijn vermoedens had over de dader(s).
Je merkt wel dat de hoofdpersonen echt groei doormaken. Waar Inez in eerste instantie vooral zoiets heeft van lang leve de lol en iedere avond stappen, neemt ze de podcast steeds serieuzer. Dit kwam geloofwaardig op mij over.
Het was voor mij niet de beste Suzanne Vermeer maar ik heb het verhaal zeker met plezier gelezen.
Dit boek ontvingen wij van A.W. Bruna. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Veronique van De Koukleumpjes
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
