Nog lang niet genoeg van Kim Stone

Vergeten verleden is alweer het tiende deel in de Kim Stone-serie en ik heb nog lang geen genoeg van deze serie.

Inspecteur Kim Stone heeft een moeilijke jeugd gehad. Haar collega’s weten de precieze details niet. Als de eerste zaak, in dit verhaal, zich aandient wordt Stone terug geworpen naar haar jeugd. Een jonge vrouw en man zitten vastgebonden aan de verwarming. De man is dood maar de jonge vrouw leeft nog net. Stone denkt dat het toeval is en wil de zaak als normaal afhandelen. Maar dan blijkt de volgende zaak ook een kopie van haar verleden te zijn. Stone kan deze overeenkomsten niet negeren. Wat is hier aan de hand?

Je wordt al snel het verhaal ingezogen. En het verhaal blijft spannend. Er komen ook allerlei gebeurtenissen voorbij die in de voorgaande boeken aan bod zijn geweest. Wat regelmatig voor een flashback naar de eerdere verhalen zorgt. Wel denk ik dat het aan te raden is om de voorgaande boeken uit de serie te lezen zodat je weet waar het over gaat. Als Stone een vermoeden heeft wie de dader is focust haar team zich daar volledig op. Maar Stone twijfelt. Ik had de uiteindelijke dader absoluut niet verdacht en zat dus duidelijk op het verkeerde spoor en dat kan ik altijd waarderen.

Wat ik ook altijd erg leuk vindt bij een serie dat je de personages, na ieder deel, toch net weer wat beter leert kennen. In dit deel komen we net weer wat meer over Kim Stone te weten en leer je haar weer wat beter kennen. Dit vind ik zo ontzettend fijn aan het lezen van een serie. Het voelt altijd een beetje als opnieuw thuiskomen in de serie.

Gelukkig staat het volgende boek van Marsons alweer aangekondigd. In januari kunnen we Kinderspel verwachten van haar hand en ik kan niet wachten om deze weer te gaan lezen.

Dit boek ontvingen wij van Boekerij. Dit beïnvloedt onze mening niet.