Lezersrecensie
Bizar
Ik las de eerdere boeken van Astrid Holleeder al met veel verbijstering dus toen ik zag dat er een nieuw boek verscheen was ik meteen weer nieuwsgierig.
In dit boek staat de familie centraal. Het verhaal wordt door Astrid verteld, maar wat op valt is dat in dit verhaal haar familie nog duidelijker centraal staat. Astrid en haar familie leven al jaren met een dreiging dat haar broer Willem Holleeder hen iets aan wilt doen, omdat Astrid met justitie gepraat heeft.
Het is voor mij als buitenstaander een onbegrijpelijk leven wat Astrid moet leven. Ze leeft continue in angst en doordat justitie ook haar bescherming niet goed geregeld heeft moet ze continue waken voor gevaar. Dit is bijna geen leven te noemen. Een spontaan bezoekje aan haar dochter Miljuska of de kinderen van Sonja, Francis en Rich, zit er niet in. Ze moet steeds gefocust blijven of er geen gevaar dreigt. Door de problemen die Rich een tijd heeft met drank is het zelfs zo erg dat ze hem niet volledig durft te vertrouwen en ze hem niet verteld waar ze woont. Routines mogen er nooit insluipen, want dan zijn ze nog kwetsbaarder. Haar moeder is alles voor haar en als het qua gezondheid niet goed met haar gaat, neemt ze haar moeder in huis, maar hoe moet het als ze dreigt te sterven? De dokter van haar moeder weet niet waar Astrid woont en dat wil ze ook zo houden en mocht ze komen te overlijden, hoe moet dat dan met de begrafenisondernemer? Allerlei zaken waar je absoluut niet bij stil staat, maar dit zijn zaken voor Astrid en haar familie waar ze continue over moeten nadenken. Dit lijkt me zo heftig en ik vraag me af of ze ooit de rust vinden om weer openlijk van het leven te kunnen genieten. Ik denk, dat zelfs als Willem zou komen te overlijden, zij zo lang in angst geleefd hebben dat ze nooit meer openlijk durven te leven.
Ik denk dat vooral de staat en justitie zich achter de oren moeten krabben wat hun aandeel hier in is.
Het verhaal is op een erg toegankelijke manier geschreven. Je voelt tijdens het lezen de angst waar Astrid mee leeft en het verhaal doet ontzettend beklemmend aan. Het verhaal lees je echt in één ruk uit.
Midden in het boek zit ook een fotokatern en hierin zie je dat dit een hechte familie is. En ik denk dat dit een geluk is, want anders was het overleven voor Astrid nog onmogelijker.
Dit boek ontvingen wij van Lev. Uitgevers. Dit beïnvloedt onze mening niet.
In dit boek staat de familie centraal. Het verhaal wordt door Astrid verteld, maar wat op valt is dat in dit verhaal haar familie nog duidelijker centraal staat. Astrid en haar familie leven al jaren met een dreiging dat haar broer Willem Holleeder hen iets aan wilt doen, omdat Astrid met justitie gepraat heeft.
Het is voor mij als buitenstaander een onbegrijpelijk leven wat Astrid moet leven. Ze leeft continue in angst en doordat justitie ook haar bescherming niet goed geregeld heeft moet ze continue waken voor gevaar. Dit is bijna geen leven te noemen. Een spontaan bezoekje aan haar dochter Miljuska of de kinderen van Sonja, Francis en Rich, zit er niet in. Ze moet steeds gefocust blijven of er geen gevaar dreigt. Door de problemen die Rich een tijd heeft met drank is het zelfs zo erg dat ze hem niet volledig durft te vertrouwen en ze hem niet verteld waar ze woont. Routines mogen er nooit insluipen, want dan zijn ze nog kwetsbaarder. Haar moeder is alles voor haar en als het qua gezondheid niet goed met haar gaat, neemt ze haar moeder in huis, maar hoe moet het als ze dreigt te sterven? De dokter van haar moeder weet niet waar Astrid woont en dat wil ze ook zo houden en mocht ze komen te overlijden, hoe moet dat dan met de begrafenisondernemer? Allerlei zaken waar je absoluut niet bij stil staat, maar dit zijn zaken voor Astrid en haar familie waar ze continue over moeten nadenken. Dit lijkt me zo heftig en ik vraag me af of ze ooit de rust vinden om weer openlijk van het leven te kunnen genieten. Ik denk, dat zelfs als Willem zou komen te overlijden, zij zo lang in angst geleefd hebben dat ze nooit meer openlijk durven te leven.
Ik denk dat vooral de staat en justitie zich achter de oren moeten krabben wat hun aandeel hier in is.
Het verhaal is op een erg toegankelijke manier geschreven. Je voelt tijdens het lezen de angst waar Astrid mee leeft en het verhaal doet ontzettend beklemmend aan. Het verhaal lees je echt in één ruk uit.
Midden in het boek zit ook een fotokatern en hierin zie je dat dit een hechte familie is. En ik denk dat dit een geluk is, want anders was het overleven voor Astrid nog onmogelijker.
Dit boek ontvingen wij van Lev. Uitgevers. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie