Verrassend en scherp geschreven debuut

De ontstaansgeschiedenis van dit boek is bijzonder: de Israëlisch-Nederlandse Yael van der Wouden schreef hem immers oorspronkelijk in het Engels, omdat dat de taal is waar ze zich het best in kan uitdrukken. De Engelse versie, 'The Safekeep', werd genomineerd voor de Booker Prize 2024. De Nederlandse versie 'De bewaring' is echter niet vertaald door Yael zelf, hoewel ze ook perfect het Nederlands beheerst. Bijzonder toch wel, maar de vertalers leverden schitterend werk.

Het verhaal situeert zich in het Overijssel van 1961, dat, net zoals vele andere dorpen, moeizaam rechtkrabbelt na de gruwel van de Tweede Wereldoorlog. De stugge Isabel bestiert daar het ouderlijk huis, waar ze na de dood van haar moeder alleen vertoeft. Haar 2 oudere broers, flierefluiter Louis en Hendrik (door zijn moeder, omwille van zijn homoseksualiteit, emotioneel verwaarloosd) huizen elders.
Isabel geeft een schuchtere, bijwijlen maniakale en gesloten indruk in het eerste deel, maar haar leven wordt serieus dooreengeschut wanneer Eva, de laatste verovering van haar broer Louis, tijdelijk bij haar intrekt. "Eva nam met luidruchtige rusteloosheid de ruimte in beslag."

Isabel wordt tot het uiterste gedreven wanneer haar zorgvuldig afgebakende wereld door Eva ingepalmd wordt, en ontdekt kanten van zichzelf die ze niet voor mogelijk hield. Ik houd het bij deze zin, de rest moet je zelf maar lezen in het tweede, zinderende deel: "De angst was net zo groot als het verlangen."

In het laatste en derde deel worden heel wat mysteries (zoals het verdwijnen van de huisraad en de naarstig volgekrabbelde dagboeken) verduidelijkt en vallen alle puzzelstukjes op een frappante manier samen.

Dit boek greep me bij de lurven, ik las het dan ook in een sneltempo uit. Yael beheerst als schrijf docent de kunst om de lezer graantjes toe te werpen, die je oppikt en die geleidelijk aan ontkiemen.
Ze strooit quasi achteloos met knappe zinnen rond en schrijft beheerst zonder al te veel showing off. Bovendien slaagt ze er in om een emotionele lading aan de getroubleerde personages te geven die beklijft én duidt ze een geschiedenis waar ik alvast nog niet bij stilgestaan had.
Voor mij dus een geslaagde roman, die ik met graagte aanbeveel!