Gewelddadige fantasie vs.mantelpakjescultuur

De hoofdpersonen in de verhalen van Diane Cook doen domme en griezelige dingen en worden overweldigd door de natuur. Het grove realisme in Mens vs. Natuur doet denken aan Game of Thrones: een spannend universum waar alles kan. Van vloedgolven tot massa-ontvoeringen en perverse lusten. Korte verhalen waarin extreme dingen gebeuren dus. Fraai uitgegeven door Meridiaan. Zoals vertaler Kees Mollema ergens zei: hoezo moeten boeken de omvang van de Statenbijbel hebben om te worden opgemerkt?

Diane Cook heeft behoorlijk de pest in over de benauwende conventies van de Amerikaanse middenklasse, lijkt het. Al aan de foto voor in het boek kan je dat zien. Gaan schrijfsters tegenwoordig met een gladgekamde coupe soleil en oogschaduw op de foto, Diane lijkt net uit bed gerold te zijn. Goed zo, zou je bijna zeggen. Brave Hendrika’s die te lange boeken bij elkaar kletsen hebben we al zat.

Nee, zoetsappige boeketreeksromantiek en mantelpakjescultuur, daar heeft Diane Cook helemaal níks mee. Liever schrijft ze keiharde teksten over vooral mensen die gemene dingen doen of vrouwen die er op seksueel gebied stevig tegenaan gaan. Effectief tegengif tegen het overdag in mantelpakjes moeten rondhuppelen en positief moeten doen!.Niet voor niets worden verhalen van Diane Cook gepubliceerd in media die veel door vrouwen worden gelezen zoals Harper’s Bazaar.

Om te snappen waar Cook toe in staat is, zou je Een Gezochte Man moeten lezen, een min of meer feministische wraakfantasie. In de oorlog tussen de seksen hebben de vrouwen déze slag in elk geval gewonnen. Alles klopt in dit verhaal: de geforceerd agressief-manlijke toon, de overdrijving van de machofantasieën en de plastische beschrijving van de voortplantingsdriften die door het verhaal heen worden uitgeleefd. Je zou er zó een sf-horrorfilm voor boven de 16 van kunnen maken. Het verhaal 'Meteoloog Dave Santana' pas hier wel een beetje bij. In een soort omgekeerde Last Tango in Paris stalkt een vrouw een tv-weerman, krijgen ze een soort fysieke relatie, ook al is hij getrouwd. Wanneer hij van haar af wil, loopt alles natuurlijk uit de hand.

Onconventionele verhalen over kinderen zijn in Amerika wellicht helemaal taboedoorbrekend. In 'Iemands Kind' wordt de baby van de hoofdpersoon ontvoerd, als ze na 6 jaar niet meer zeker weet of het kind dat ze terugkrijgt het hare is, wordt ze langzaam gek. In 'Girl on girl' lokt een gefrustreerd meisje haar vriendinnetje het huis in en bindt ze haar vast om lesbische ervaringen op te doen. In 'Zeedrift' vindt een vrouw steeds kinderkleren in de wasmachine. Brrrr.

Veel van Dianes verhalen neigen naar horror: het soort nachtmerries dat je krijgt als je voor het slapengaan Edgar Allan Poe of H.P. Lovecraft hebt gelezen. In het titelverhaal wordt ene Phil gered na lange en gedetailleerd beschreven ontberingen op een boot - maar zijn machovrienden overleven de ramp niet. In 'Mastjaar' komen zoveel mensen af op het succes van de hoofdpersoon dat het huis overbevolkt raakt. In het openingsverhaal 'Verdergaan' moet een weduwe in een beklemmende boer-zoekt-vrouwachtige realiteit in een soort asielcentrum wachten tot ze door een nieuwe huwelijkspartner wordt uitgekozen. In 'Het Einde Der Tijden' stijgt het water steeds hoger en gaat de hoofdpersoon door haar eigen zwakheid ten onder…

Onder de verhalen in Mens vs. Natuur zijn hele sterke. Ook een aantal die minder bekoren. Misschien had de uitgever iets selectiever moeten zijn, misschien een kwestie van smaken die verschillen. Vanwege het ijzersterke en subversieve 'De Gezochte Man' en andere goed opgebouwd knallers zoals bijvoorbeeld 'Mastjaar' toch vier sterren.