De andere kant van het Lolitaverhaal

‘Wat ik bij jou voel, heb nog nooit voor een vrouw gevoeld’ aldus Vanessa's 4o-jarige leraar. Net 15, bezwijkt ze onder zijn liefdesbetuigingen. Hij ook zó onder de indruk is hij van haar gevoel voor duistere romantiek: ze zijn soulmates. Wat jammer nou dat hij drie zo oud is als zij! ‘Een nieuwe teacher’s pet’, glimlacht een collega.
Maar eigenlijk valt er helemaal niet zoveel te glimlachen. Scheve relaties hebben iets ongemakkelijks. Dat ongemak neemt snel toe als Michael Vanessa opdraagt Nabokovs Lolita te lezen. Jeweetwel, man gaat samenwonen met een vrouw omdat hij het wil doen met haar 13-jarige dochter. ‘Ben jij een pedofiel’, vraagt Vaneesa. ‘O nee, jij bent anders, en je hebt al de vormen van een vrouw.’
Nog vraagt Vanessa koket of hij bedoelt dat ze soms te zwaar is, maar de twijfel is gezaaid. Met een ‘ik heb je toch bij alles gevraagd of je het goed vond’ maakt Michael haar medeplichtig aan de voorspelbare gebeurtenissen daarna. Waartegen ze ja zegt, dat weet Vanessa eigenlijk niet, ze heeft nog nooit een vriendje gehad. En ze vindt het toch wel vreemd dat het initiatief steeds van hem uitgaat.
Dan wil een journaliste haar interviewen om dat haar naam is genoemd in een zedenzaak. Vanessa komt ze op een kruispunt te staan. Wat was dat eigenlijk voor relatie? In hoeverre was het van haar kant vrijwillig? Tweëentwintig is ze al en nog heeft ze haar leven nog steeds niet op de rails. In hoeverre komt dat door de leugens van toen?
Als je ‘I like them young’-types als Humbert Humbert creeps vond was je in de jaren zeventig burgerlijk. Lolita was toch een soort verleidster? Heel gevaarlijk, dit ‘je was er och zelf bij’-denken: een klein stapje verder en je bent bijblaming the victim. Had ze maar niet jong, mooi en naïef moeten zijn. Je hoort het die kerels in de rechtbank zeggen. Het zijn wel ondertussen wel de Lolita’s die de klappen kregen. Ze werden afgekocht of geïntimideerd, tot Tarana Burke #Metoo begon terug te roepen. Lees de tweets over haar trauma’s van Virginia Guffre, het blonde meisje dat je op de foto’s ziet met Epstein en pedoprins Andrew er maar. op na.
Volgens sommigen legt de auteur de 'schuld' nog steeds teveel bij de jonge Vanessa. Maar dan Michael een klootzak is, en dat Vanessa's het recht hebben jong en onschuldig te zijn zonder in de handen te vallen van seksuele roofdieren, dat komt toch wel heel duidelijk naar voren.
Actueel. Confrontererend. En goed geschreven. Ervaren hoe Russell slaagt in het allermoeilijkste - recht voor z'n raap schrijven over zo'n pijnlijk en beladen onderwerp - dat maakt dit boek extra lezenswaard.