Levendig verhaal over veranderingen in een klein stadje

Hildy, de geestige hoofdpersoon uit Een veilig huis, zit in de knoei met zichzelf. Ze is succesvol makelaar in Wendover, een klein stadje nabij Boston waar al tijden niets veranderd is, en houdt wel van een glaasje. Door haar beroep heeft ze een speciale band met haar buurtgenoten die vaak al jaren in Wendover wonen. Maar kent ze zichzelf ook zo goed?

Ann Leary schreef een boek over gewone mensen, met gewone problemen die door een buitenstaander op de spits worden gedreven. Ze beschrijft de personages zo levensecht dat de lezer in het boek wordt gezogen en geboeid blijft tot het einde. 

Hildy lijkt voor buitenstaanders misschien een evenwichtig type, ze heeft echter een roerig leven achter de rug. Ze blijkt een vreemde familiegeschiedenis te hebben. Haar moeder had een drankprobleem en haar man en tevens beste vriend is ervandoor met een andere vent. Om zich lekkerder te voelen grijpt Hildy zo nu en dan naar de fles. Haar dochters stuurden haar twee jaar geleden naar een afklickkliniek. Het stadje is klein, geruchten doen snel de ronde en de makelaar mag nu niet meer gezien worden in de buurt van alcohol.

Aan de start van het verhaal gaat de lezer mee in Hildy’s gedachtegang. Het is zielig voor haar dat ze op feestjes alleen maar frisdrank mag drinken en het is volstrekt logisch dat ze achteraf put uit haar privévoorraad in de kofferbak van haar oude truck. Verontwaardiging komt omhoog bij zowel Hildy als de lezer: wie zijn die dochters om over het leven van hun moeder te beslissen? Leary laat de lezer hier op knappe wijze meegaan met de gedachtegang van haar hoofdpersonage.

Als Rebecca McAllister, de vrouw van een rijke zakenman, een van de villa’s op de heuvels naast het dorpje betrekt, verandert het beeld dat Leary schetst van Hildy’s drankgebruik. Rebecca zet niet alleen de verhoudingen binnen het dorp op scherp, maar de lezer kruipt ook uit het hoofd van Hildy en krijgt een meer overzichtelijker beeld van de hele situatie. Twijfels komen op: is het wel zo normaal wat Hildy doet? Leary introduceert een personage om de verhoudingen in het stadje op scherp te zetten. Tegelijkertijd moraliseert de komst van de rijke familie het beeld dat de lezer heeft van Hildy heeft. Voeg daar nog wat onvoorspelbare gebeurtenissen aan toe en je hebt het recept voor een geestig boek met een serieuze ondertoon.

Een veilig huis is een roman die het niet moet hebben van de sterke verhaallijn, de plot is redelijk voorspelbaar en daardoor niet verrassend. Maar de prachtige, levensechte personages die Leary daar tegenover stelt maken dat ruimschoots goed. De schrijfster introduceert steeds nieuwe personages, die een eigen geschiedenis hebben, welke langzaamaan worden ontrafelt. En wel op zo’n manier dat ze direct voor het geestesoog van de lezer verschijnen. Die wil vrienden met de bewoners worden, met ze meeleven en ze door en door leren kennen.

De manier waarop Leary de lezer naar Hildy en haar drankgebruik laat kijken is knap. Wordt het drankgebruik van de hoofdpersoon eerst nog vergoeilijkt, als problemen de kop opsteken wil de lezer haar het liefst zo ver mogelijk van iedere druppel weghouden. Belangrijkste les die uit de roman te leren valt is waarschijnlijk dat je pas echt gelukkig wordt als je je eigen beslissingen neemt. Daarom lukt het Hildy ook niet om van de drank af te kicken als haar dochters haar naar een kliniek sturen. Ze moet zelf achter haar keuze staan.

In de filmwereld bleef het succes van dit verhaal niet onopgemerkt. De filmrechten van het boek zijn verkocht. Meryl Streep en Robert De Niro vertolken de hoofdrollen.