Een tweeluik dat je, uren na het omslaan van de laatste bladzijde, bezig houdt!

Dank aan auteur Anne May voor het recensie exemplaar!

Het verhaal
Bram is terug op ‘het Stedelijk’, neemt plaats in het zorgteam om een nieuw project op te starten en is ondertussen mantelzorger voor zijn zieke opa. De gebeurtenis met Xeno zo’n drie jaar geleden houdt hem nog vaak bezig. Inmiddels is Xeno voorwaardelijk vrij, met zijn gevangenisstraf had hij gehoopt zijn familie te helpen maar de gezinssituatie blijkt nog altijd hetzelfde te zijn… Wanneer de heren weer oog in oog staan, blijkt het moeilijker dan gedacht om het verleden achter hen te laten en rest er enkel nog een grote vraag: is liefde genoeg om jezelf te blijven?

Is het een aanrader?
‘Voor wie ik blijf’ is het tweede deel in het verhaal over Bram & Xeno. De cover sluit perfect aan bij deel 1 en is écht een pareltje, wederom zeer goed doordacht: je kunt er naar blijven kijken. Het boek start met een sprong vooruit in de tijd, je krijgt een update over hoe het drie jaar later met Bram en Xeno gaat. Door de vlotte schrijfstijl zit je meteen weer helemaal in het verhaal. Waar het eerst lijkt alsof beide heren ieder hun eigen weg zijn gegaan, blijkt al snel dat hun wegen weer naar elkaar leiden. Zowel Bram als Xeno hebben individueel een enorme groei doorgemaakt, zijn letterlijk en figuurlijk ouder en volwassener geworden. Twee mannen, uit twee totaal verschillende gezinnen, blijken elkaar fantastisch aan te vullen. Toch krijgen ze weer te maken met de nodige obstakels en lijkt niets bij hen vanzelf te gaan. Het geheel wordt zo realistisch beschreven dat het lijkt alsof je de opeenvolgende gebeurtenissen samen met heen beleeft. Hierdoor houdt auteur Anne May je aandacht vast en ben je nieuwsgierig naar de volgende hoofdstukken. Als je denkt dat ze eenmaal alle beproevingen wel gehad hebben, komt er een enorme plottwist uit de lucht vallen die je met grote ogen en een hartslag van 150 leest. In een woord: WAUW! ‘Voor wie ik ga’ en ‘Voor wie ik blijf’ is een prachtig geschreven tweeluik met twee hoofdpersonages waarvan de gevoelens je recht in het hart raken en met een verhaallijn die mij nu, uren na het omslaan van de laatste bladzijde, bezig houdt.

4,5 hartje!