Adem

Antwerpen wordt opgeschrikt door mysterieuze gevallen van plotseling overleden mensen. De personen zijn niet ziek en het proces van ziek zijn en de dood is razendsnel. Het blijkt dat hun longen aangetast zijn alsof ze longemfyseem hebben.
Met corona in het achterhoofd is er de angst dat er wederom een virus in omloop is wat mogelijk voor verstrekkende gevolgen kan zorgen.
Anne Verelst en haar team staan voor een ingewikkelde taak. Wat kan het motief zijn, is er een verband tussen de slachtoffers?
Het is een lijvig boek, maar door de korte hoofdstukken, de fijne schrijfstijl van Luc Vos en de klopjacht van Anne Verelst en haar team is het geen straf om het boek te lezen.
Anne krijgt te maken met een persoonlijk verlies, maar tegelijkertijd komt het geluk ook op haar pad. Anne’s moeder lijdt aan dementie en er wordt besloten tot euthanasie, iets waar Anne enorm mee worstelt. Er is een grote rol voor Anne weggelegd, we volgen haar leven op de voet.
Tegelijkertijd krijgen we ook een inkijkje in het hoofd en de beweegredenen van de moordenaar.
Een aantal actuele thema’s worden ook belicht, de angst voor een nieuw virus met een lockdown als gevolg, de negatieve rol van de sociale media. Jong dementie, euthanasie, echtscheiding, haat en wraak zijn aspecten die vervlochten zijn in deze fijne thriller.
De dreiging van een nieuw slachtoffer blijft goed voelbaar en de wanhoop van Anne en haar mensen is goed voelbaar. Het dodental loopt op en er zijn belangen van bepaalde mensen en groepen die een goed onderzoek in de weg zitten.
Het is een stand alone, maar als je Anne en haar team beter wilt leren kennen, kan ik de andere delen zeker aanraden.
Deel vijf is inmiddels in aantocht en ik kijk er naar uit.
Uitgeverij Neckar bedank ik voor het leesexemplaar.