Lezersrecensie
Goed in elkaar gezet en een interessante wending
Recensie Project Hail Mary
In project Hail Mary leren we Ryland Grace kennen. Hij geeft les als natuurkunde/natuurwetenschappen leraar. Als achtergrond heeft hij een hoge opleiding in de natuurwetenschappen. Ook heeft hij ooit een wetenschappelijk artikel geschreven, wat door de wetenschap werd weggelachen en Grace minder serieus werd genomen in zijn vak.
Op een dag komen er schrikbarende geruchten aan het licht. De zon lijkt in sterkte te zijn afgenomen. Maar dat kan toch eigenlijk niet? De zon is een ster, een onophoudelijke bron van energie.
Waar word het dan door veroorzaakt en wat kunnen we er tegen doen? De aarde heeft tenslotte de energie van de zon nodig, anders leven we over 50 jaar in de ijstijd en sterven we uit.
Ryland Grace word benaderd door mevrouw Straat, zij kan alles en iedereen naar haar hand zetten, om de wereld te redden. Grace heeft er eigenlijk geen oren naar, hij wil graag voor de klas blijven staan, maar word gedwongen door Straat.
Hij krijgt een laboratorium tot zijn beschikking en gaat onderzoeken en experimenten doen.
Hij komt tot een ontdekking die wereldwijd word herontdekt en bevestigd.
Dan word hij wakker in de ruimte, zonder zijn naam, zonder kennis, zonder collega’s.
Langzaam word het stapje voor stapje duidelijker.
Tot er op zijn radar scherm een lampje knippert en een alarm afgaat.
‘Echo A’, word aangegeven op zijn scherm en het is niet de Hail Mary die hij ziet…
Andy Weir weet een goed en interessant verhaal neer te zetten. Er zitten veel wetenschappelijke en natuurkundige kreten en denkwijzen in. Het is echter op dusdanige manier beschreven, dat het duidelijk is voor iedereen. Hij heeft duidelijk zijn huiswerk gedaan omtrent natuurwetenschappen en ruimtevaart. Weir weet de aandacht van de lezer vast te houden.
Tot ergens op 2/3e deel van het boek, daar gaat de vaart uit het verhaal, vanwege het stuk wat verteld moet worden. Dat had waarschijnlijk wat korter gekund.
Ondanks dat daar de aandacht wat verslapt, blijf je als lezer toch nieuwsgierig hoe het verder gaat en gaat het daarna weer in een vlot tempo verder.
Het verhaal zit van begin tot eind goed in elkaar, met tijdswisselingen die aangegeven worden met een witregel. Zodoende zijn deze momenten goed bij te houden door de lezer.
Een goed in elkaar gezet verhaal met een interessante wending.
In project Hail Mary leren we Ryland Grace kennen. Hij geeft les als natuurkunde/natuurwetenschappen leraar. Als achtergrond heeft hij een hoge opleiding in de natuurwetenschappen. Ook heeft hij ooit een wetenschappelijk artikel geschreven, wat door de wetenschap werd weggelachen en Grace minder serieus werd genomen in zijn vak.
Op een dag komen er schrikbarende geruchten aan het licht. De zon lijkt in sterkte te zijn afgenomen. Maar dat kan toch eigenlijk niet? De zon is een ster, een onophoudelijke bron van energie.
Waar word het dan door veroorzaakt en wat kunnen we er tegen doen? De aarde heeft tenslotte de energie van de zon nodig, anders leven we over 50 jaar in de ijstijd en sterven we uit.
Ryland Grace word benaderd door mevrouw Straat, zij kan alles en iedereen naar haar hand zetten, om de wereld te redden. Grace heeft er eigenlijk geen oren naar, hij wil graag voor de klas blijven staan, maar word gedwongen door Straat.
Hij krijgt een laboratorium tot zijn beschikking en gaat onderzoeken en experimenten doen.
Hij komt tot een ontdekking die wereldwijd word herontdekt en bevestigd.
Dan word hij wakker in de ruimte, zonder zijn naam, zonder kennis, zonder collega’s.
Langzaam word het stapje voor stapje duidelijker.
Tot er op zijn radar scherm een lampje knippert en een alarm afgaat.
‘Echo A’, word aangegeven op zijn scherm en het is niet de Hail Mary die hij ziet…
Andy Weir weet een goed en interessant verhaal neer te zetten. Er zitten veel wetenschappelijke en natuurkundige kreten en denkwijzen in. Het is echter op dusdanige manier beschreven, dat het duidelijk is voor iedereen. Hij heeft duidelijk zijn huiswerk gedaan omtrent natuurwetenschappen en ruimtevaart. Weir weet de aandacht van de lezer vast te houden.
Tot ergens op 2/3e deel van het boek, daar gaat de vaart uit het verhaal, vanwege het stuk wat verteld moet worden. Dat had waarschijnlijk wat korter gekund.
Ondanks dat daar de aandacht wat verslapt, blijf je als lezer toch nieuwsgierig hoe het verder gaat en gaat het daarna weer in een vlot tempo verder.
Het verhaal zit van begin tot eind goed in elkaar, met tijdswisselingen die aangegeven worden met een witregel. Zodoende zijn deze momenten goed bij te houden door de lezer.
Een goed in elkaar gezet verhaal met een interessante wending.
1
Reageer op deze recensie