Een spannende detective die gaandeweg steeds spannender, duisterder maar ook gelaagder wordt.

Tom Rijpert debuteerde met de ijzersterke fantasy duologie ‘De Zeven Sleutels’, waarmee hij zich meteen op de kaart zette als kinderboekenschrijver. En nu is er ‘1991’, een compleet ander verhaal, maar waarmee hij wederom laat zien dat zijn verhalen verrassend en onvoorspelbaar zijn, en vol zitten met personages die je meteen in je hart sluit.

De spanning is al vanaf het begin te snijden: de basis van ‘1991’ is het mysterie rondom Pepijn, een jongen die tijdens een zomerkamp in 1991 midden in de nacht verdween. Nooit is de jongen teruggevonden; wat is er met hem gebeurd?

11 jaar later, het is 2002. Basha wordt met tegenzin naar een zomerkamp op Terschelling gestuurd. Daar ontmoet ze de nerdy Tibbe en de twee kunnen het meteen met elkaar vinden. Tibbe is vastberaden om het raadsel rondom de verdwenen jongen op te lossen en weet Basha te strikken als partner in crime. Tussen alle groepsactiviteiten door volgt het tweetal een spoor van aanwijzingen. Hun detectivewerk moeten ze verrichten zonder argwaan te wekken bij de kampleiding en de pestkop van het kamp.

Wat een heerlijk boek! Het begint natuurlijk al met die fantastische cover van Paco Vink. Prachtige, intense kleuren en een afbeelding vol spanning en dynamiek, waarop al vanalles te ontdekken valt. En daarmee maak je al een duikvlucht in de spannende wereld van ‘1991’. Daarna zijn het Basha en Tibbe die je meteen in je hart zult sluiten, wat een geweldige vriendschap, en wat een persoonlijkheden!

In het begin lijkt het boek een vrij onschuldige detective à la Agatha Christie. Er wordt zelfs volop verwezen naar de clichés in detectives en de manieren waarop je een mysterie oplost. Maar hoe verder het verhaal vordert, hoe spannender, zenuwslopender en duisterder ‘1991’ wordt. Maar ook gelaagder.

Een boek vol plottwists, karakterontwikkelingen, “false clues’ en “red herrings’. Tom weet je als lezer compleet te verrassen en meerdere keren word je op het verkeerde been gezet. Meer ga ik niet over het plot zeggen, want dit boek moet je zelf ontdekken. Maar geloof me: ‘1991’ houd je op het puntje van je stoel en wordt steeds bloedstollender. Toch wel een tikkeltje spannender en donkerder dan de gemiddelde detective voor kinderen, met de nodige complexiteit en onvoorspelbaarheid om je tot aan de laatste pagina geïntrigeerd te houden. Wederom een geslaagd boek van Tom Rijpert!