De naam 'hype' zeker waard!

Op dit moment is Méllissa Da Costa de meest gelezen Franse auteur. Op haar 17 jaar schreef Da Costa al 50 bladzijden van het verhaal Al het blauw van de hemel. Een paar jaar later nam ze het verhaal terug op. In 2019 bracht ze het boek uit vertaald door Anne van der Straaten en Els Dekker. Deze vertalers verdienen hier écht wel een vermelding. Hun vertalingen van de prachtige beschrijvingen van de roadtrip door het wondermooie landschap van de Pyreneeën weet de lezer onmiddellijk te verplaatsen.

*Bij de 26-jarige Emile wordt jong-alzheimer vastgesteld, zijn levensverwachting is twee jaar. Hij weigert te sterven in het ziekenhuis en plaatst een advertentie. Een advertentie op zoek naar een reisgezel. Voordat hij alles vergeet wil hij zijn land leren kennen. De jonge vrouw Joanne reageert op zijn advertentie. Joanne blijkt een vreemde reisgezel. Twee gekwelde zielen Emile en Joanne vertrekken op roadtrip doorheen Zuid-Frankrijk.

Met zijn 636 bladzijden kan je het boek wel een klepper noemen. Een klepper met een zeer trage opbouw. Met een rustige eenvoudige schrijfstijl zet de auteur haar personage Emile neer. Emile blijkt te worstelen met zijn verleden, waardoor het verhaal heen en weer springt. Deze flashbacks maken het plot boeiend en afwisselend. Eens Emile klaarstaat, staat Joanne te dringen om haar plekje in het plot toe te eigenen. En wat een plek! Ze schudt wondermooie citaten en wijsheden uit haar mouw die je als lezer enkel kan meenemen. Eens de twee karakters hun plek hebben veroverd in het plot komt er ritme doorheen het boek. Emoties beginnen doorheen de woorden te lopen en zinnen raken je hart terwijl je geniet van de Franse omgeving. Het einde is een échte tranentrekker. Nota: zet de zakdoekjes maar klaar. Al het blauw van de hemel is de naam ‘hype’ zeker waard.