Lezersrecensie
Dat ene moment blijkt een prachtig leesmoment!
De Australische schrijfster Liane Moriarty is wereldwijd bekend. Met een verkoop van 20 miljoen boeken kan je de schrijfster zeker een bestsellerauteur noemen, haar werk is een Moriarty-genre, mysterie, fictie, drama en vooral vrouwen. Ook in haar nieuwe boek Dat ene moment (oorspronkelijke titel Here one moment) zijn al deze ingrediënten te vinden.
*Tijdens een commerciële vlucht breekt er plots onrust uit. Een vrouw met kille blauwe ogen voorspelt aan de passagiers hun sterfdatum en doodsoorzaak. Voor een aantal van de passagiers komt hun sterfdatum zeer dichtbij. Wanneer een aantal voorspellingen uitkomen, breekt de paniek uit. Wat als je daadwerkelijk weet dat je nog maar een beperkte tijd op aarde hebt? Ga je dan anders leven? Wie was de dame des doods? Zoveel vragen, zo weinig tijd.
Wat een binnenkomer, de eerste bladzijde kan je haast poëtisch noemen. In een bloemrijke taal krijg je een beeld van de dame des doods. Deze binnenkomer weet de schrijfster heel de klepper (ja, het boek telt 559 bladzijden) vol te houden. Het verhaal blijft boeien waardoor het boek wegleggen geen optie is. De korte hoofdstukken lees je telkens door verschillende perspectieven, je volgt een aantal terugkomende personages. Geen paniek, de vele personages staan zo duidelijk in het verhaal, hierdoor ontstaat er geen leesverwarring. Volgens mij heeft de schrijfster personage per personage vastgehouden en langst alle kanten bekeken voor ze één woord op papier heeft geplaatst. Subliem. Een tiental karakters springen in het plot met aan hun zijde de juiste bijfiguren. De thema’s rouw en verdriet kruipen als een rups doorheen het verhaal, deze rups ontpopt zich tot vlinder (cover) met een mooie boodschap ‘leef vandaag’. Dat ene moment blijkt een prachtig leesmoment!
*Tijdens een commerciële vlucht breekt er plots onrust uit. Een vrouw met kille blauwe ogen voorspelt aan de passagiers hun sterfdatum en doodsoorzaak. Voor een aantal van de passagiers komt hun sterfdatum zeer dichtbij. Wanneer een aantal voorspellingen uitkomen, breekt de paniek uit. Wat als je daadwerkelijk weet dat je nog maar een beperkte tijd op aarde hebt? Ga je dan anders leven? Wie was de dame des doods? Zoveel vragen, zo weinig tijd.
Wat een binnenkomer, de eerste bladzijde kan je haast poëtisch noemen. In een bloemrijke taal krijg je een beeld van de dame des doods. Deze binnenkomer weet de schrijfster heel de klepper (ja, het boek telt 559 bladzijden) vol te houden. Het verhaal blijft boeien waardoor het boek wegleggen geen optie is. De korte hoofdstukken lees je telkens door verschillende perspectieven, je volgt een aantal terugkomende personages. Geen paniek, de vele personages staan zo duidelijk in het verhaal, hierdoor ontstaat er geen leesverwarring. Volgens mij heeft de schrijfster personage per personage vastgehouden en langst alle kanten bekeken voor ze één woord op papier heeft geplaatst. Subliem. Een tiental karakters springen in het plot met aan hun zijde de juiste bijfiguren. De thema’s rouw en verdriet kruipen als een rups doorheen het verhaal, deze rups ontpopt zich tot vlinder (cover) met een mooie boodschap ‘leef vandaag’. Dat ene moment blijkt een prachtig leesmoment!
2
Reageer op deze recensie