Een verhaal over liefde en geluk, maar ook over de onontkoombare realiteit van de dood en de pijn in het leven.

Maxim Leo studeerde politicologie en werd journalist en veelzijdig schrijver. Jochen Gutsch is verslaggever bij Der Spiegel en columnist bij de Berliner Zeitung. Samen hebben ze al meerdere bestsellers geschreven, waarvan één ook verfilmd is. Zou Frankie ook verfilmd gaan worden?

Frankie is een kater en hij is de verteller van dit verhaal. Op een avond is hij aan de wandel. Als hij langs een huis loopt dat al enige tijd verlaten is, ziet hij door een raam ineens een man in het huis. Zo nieuwsgierig als een kat is, gaat hij kijken. Hij springt op de vensterbank en kijkt naar binnen. En hij treft een man aan die op een stoel staat en een touw om zijn nek heeft. Wat de bedoeling is van deze man is voor de lezer duidelijk, maar Frankie snapt er niets van. Als de man boos wordt omdat hij gestoord wordt door Frankie, laat de man het touw los, springt van de stoel en rent naar buiten. Als Frankie van de vensterbank springt en weg wilt vluchten wordt hij geraakt door iets wat de man achter hem aangooit. Frankie raakt buiten bewustzijn en dit is het begin van een bijzondere vriendschap. De vriendschap tussen een hongerige kater en een depressieve man.

‘Heel eerlijk? Ik had nog nooit zo’n prachtig touw gezien. Ik ben dol op touwtjes, moet je weten.’

Frankie is een ontroerende vertelling waarbij de auteurs Frankie, een slimme en gevoelige kat, gebruikt als de verteller, wat het verhaal een frisse invalshoek geeft. Door de ogen van Frankie volgen we het leven van Richard, een man die het leven niet meer ziet zitten. Wie nu gelijk denkt dat dit een zwaar verhaal is, heeft het mis. Er worden misschien wel zware thema’s in het verhaal verweven, maar over het algemeen worden deze op een luchtige wijze aangekaart. Zonder dat het de ernst van dit verhaal aantast.
Want het is ook best een serieus verhaal, maar de kracht van het verhaal schuilt in de manier waarop de thema’s worden weergegeven. Zonder een moreel kompas te gebruiken of sentimenteel te woorden. Het perspectief van de kat Frankie brengt een bijna filosofische beschouwing van het menselijke lijden, waarin eenvoud en diepgang elkaar ontmoeten. Soms met wat melancholie, maar langzaam sijpelt er weer een sprankje geluk door de duisternis. Het is

Dit is een boek dat je bijblijft, lang nadat je het hebt weggelegd – een boek dat de lezers dwingt om na te denken over de duisternis, maar ook over het licht dat daar altijd op volgt, hoe zwak het soms ook mag lijken. Frankie is dus niet alleen voor kattenliefhebbers – al zijn dat wel de mensen die als geen ander begrijpen hoe heilzaam een kat kan zijn – maar voor iedereen die wel een steuntje in de rug kan gebruiken.