Lezersrecensie
Dit is een jeugdthriller die tot nadenken zet en vriendschappen nader laat bekijken.
Farida ontmoet Tess in een speeltuintje. Farida heeft op dat moment wat problemen met haar beste vriendin en haar vriend. Tess is ongeveer even oud als Farida en ze ziet er eenzaam uit. Tess is opgenomen in de psychiatrische kliniek Phoenix na de dood van haar vriendin Vlinder. In de kliniek Phoenix zitten jongeren die iets ergs hebben meegemaakt en Farida komt erachter dat wat Tess heeft meegemaakt erg heftig is. Farida heeft al snel een zwak voor Tess en wil haar helpen. Maar dan moet ze wel meer weten over Vlinder en Farida gaat op onderzoek uit. Maar is dit wel verstandig en is het allemaal wel ongevaarlijk?
‘Toen we de straat waren uitgereden, zette Vlinder keihard Adele aan, we zongen mee en daardoor hoorden we niets, we voelden alleen…We voelden dat ze iets raakte…’
Martine Kamphuis is werkzaam in de psychiatrie en heeft zich gespecialiseerd in het behandelen van mensen met gedragsproblemen. Haar ervaring verwerkt ze in haar boeken zoals de thrillers met het hoofdpersonage WP en haar jeugdthrillers. Ze schrijft regelmatig columns voor VrouwenThrillers.nl waarin ze uitleg geeft over diverse psychische problemen.
Vlinder verhaalt vanuit Farida, in de derde persoon. Farida is een meisje dat opgroeit in een stabiel gezin, een meisje dat veel liefde ontvangt van haar ouders. Op een bepaalde manier wordt ze vrijgelaten, ze krijgt van haar ouders de kans om haar eigen weg in het leven te vinden. Dit geeft dit personage een sterk karakter. Al is de moeder van Farida soms ook wel te druk met anderen waarbij vraagtekens gezet kunnen worden bij het woord vriendschap. Tess is een heel ander verhaal, het is natuurlijk niet voor niets dat ze in de kliniek zit. Maar de lezer wordt lang in het ongewisse gehouden waardoor er een mooie, lichte spanningsboog wordt gecreëerd.
Kamphuis weet voortdurend de voelsprieten te triggeren. Het gevoel dat er misschien met de waarheid wordt gespeeld is groot, maar er valt net niet de juiste vinger op te leggen. Om erachter te komen wat nu waarheid is en wat niet wordt men door de nieuwsgierigheid gedwongen almaar verder te lezen. Wat wel snel heel duidelijk wordt is de rode draad in dit boek. Vriendschap, wat behelst dat? Als we lezen dat identiteit grotendeels wordt bepaald door de relatie met anderen, en dat mensen zichzelf door de ogen van een ander bekijken, komt er gelijk de vraag opzetten of het dan echt mogelijk is een ‘eigen’ identiteit te creëren in het leven.
Vlinder is een jeugdthriller, maar of dit boek echt onder deze categorie valt ligt aan wat men van een jeugdthriller verwacht. De meningen kunnen dus verdeeld zijn. Dit boek gaat over vriendschap en hoe elke vriendschap er anders uit kan zien. Dat vriendschappen veranderen, en dat mensen veranderen. Maar bij vriendschap hoort ook manipulatie, eenzaamheid en jaloezie, elementen die regelmatig in een thriller terug te vinden zijn. Dit is een jeugdthriller die tot nadenken zet en vriendschappen nader laat bekijken. En dit heeft Kamphuis wel heerlijk overgoten met een spannend sausje.
‘Toen we de straat waren uitgereden, zette Vlinder keihard Adele aan, we zongen mee en daardoor hoorden we niets, we voelden alleen…We voelden dat ze iets raakte…’
Martine Kamphuis is werkzaam in de psychiatrie en heeft zich gespecialiseerd in het behandelen van mensen met gedragsproblemen. Haar ervaring verwerkt ze in haar boeken zoals de thrillers met het hoofdpersonage WP en haar jeugdthrillers. Ze schrijft regelmatig columns voor VrouwenThrillers.nl waarin ze uitleg geeft over diverse psychische problemen.
Vlinder verhaalt vanuit Farida, in de derde persoon. Farida is een meisje dat opgroeit in een stabiel gezin, een meisje dat veel liefde ontvangt van haar ouders. Op een bepaalde manier wordt ze vrijgelaten, ze krijgt van haar ouders de kans om haar eigen weg in het leven te vinden. Dit geeft dit personage een sterk karakter. Al is de moeder van Farida soms ook wel te druk met anderen waarbij vraagtekens gezet kunnen worden bij het woord vriendschap. Tess is een heel ander verhaal, het is natuurlijk niet voor niets dat ze in de kliniek zit. Maar de lezer wordt lang in het ongewisse gehouden waardoor er een mooie, lichte spanningsboog wordt gecreëerd.
Kamphuis weet voortdurend de voelsprieten te triggeren. Het gevoel dat er misschien met de waarheid wordt gespeeld is groot, maar er valt net niet de juiste vinger op te leggen. Om erachter te komen wat nu waarheid is en wat niet wordt men door de nieuwsgierigheid gedwongen almaar verder te lezen. Wat wel snel heel duidelijk wordt is de rode draad in dit boek. Vriendschap, wat behelst dat? Als we lezen dat identiteit grotendeels wordt bepaald door de relatie met anderen, en dat mensen zichzelf door de ogen van een ander bekijken, komt er gelijk de vraag opzetten of het dan echt mogelijk is een ‘eigen’ identiteit te creëren in het leven.
Vlinder is een jeugdthriller, maar of dit boek echt onder deze categorie valt ligt aan wat men van een jeugdthriller verwacht. De meningen kunnen dus verdeeld zijn. Dit boek gaat over vriendschap en hoe elke vriendschap er anders uit kan zien. Dat vriendschappen veranderen, en dat mensen veranderen. Maar bij vriendschap hoort ook manipulatie, eenzaamheid en jaloezie, elementen die regelmatig in een thriller terug te vinden zijn. Dit is een jeugdthriller die tot nadenken zet en vriendschappen nader laat bekijken. En dit heeft Kamphuis wel heerlijk overgoten met een spannend sausje.
1
Reageer op deze recensie