Aan het einde van de wereld; avontuurlijk, meeslepend, bedreigend

Schrijfster Kristin Hannah heeft haar eigen ervaringen en elementen van haar reizen tijdens de kinderjaren gegoten in een spannend roman die zowel bedreigend als adembenemend is. Door de details van de natuur en het overleven in een ruige en wilde, bedreigende leven van Alaska word je meegezogen in het verhaal en op avontuur meegenomen. Je beseft hoe belangrijk het is dat mensen met elkaar samenwerken in een dorpsgemeenschap zoals in Kaneq waar een ieder is aangewezen op zelfvoorzienendheid en de grille, barre weersomstandigheden.

Het ontvluchten van de maatschappij en alle systemen die daaraan vasthangen wordt als een presenteerblaadje aangereikt aan de familie Allbright wanneer Ernt (pa) een brief krijgt van de vader (Mad Earl) van een overleden oud dienstmaat in de Vietnamoorlog (Bo Harlan) dat hij een eenvoudige blokhut heeft geërfd. Het gezin besluit impulsief en zonder de nodige voorbereidingen naar Alaska te vertrekken met hun volkswagenbusje.

De contouren binnen het huwelijk van Ernt en Cora(line) (mama) worden al snel pijnlijk duidelijk wanneer zij gedwongen worden in rap tempo zelfvoorzienend te worden voordat hun eerste winter in Alaska aandient. Cora en Leni gaan gebukt onder de PTSS van Ernt. Ernt's PTSS resulteert in agressie, achterdocht, nachtmerries en herbelevingen en Cora is vaak slachtoffer van de losse handjes van Ernt. In de tijdsgeest van de jaren '70 en '80 van de vorige eeuw was er nog weinig bekend over PTSS onder oorlogsveteranen, dus behandelingen en inzichten waren niet voorhanden en laten een pijnlijke reeks aan gebeurtenissen zien.

Eerst blijven de mishandelingen nog onzichtbaar voor de buitenwereld, maar aangezien je niet zonder de hulp van de dorpsgemeenschap kunt overleven in Alaska komen de mentale en fysieke mishandelingen steeds verder onder een vergrootglas te liggen, waardoor de spanningen en druk bij Ernt alleen maar toenemen.

Het verhaal leid je naar de lokale gemeenschap waar het gezin woont. Deze is divers doch hecht. De mensen hebben elkaar immers nodig om de gevaren van alle elementen van de natuur te weerstaan. Om op goede voet samen te leven en in leven te blijven is het belangrijk om samen te werken, elkaar te helpen, ruilhandel te drijven met buurtbewoners. Helemaal wanneer de lange, donkere winters aandienen. Maar voordat de lange winters aandienen, worden de banden onderling in het dorp versterkt middels feestjes en samenkomsten.

Tijdens de feesten en samenkomsten wordt duidelijk hoe het huwelijk en de sociale omgang en het vertrouwen in de mens gesteld is en hoe Leni en Cora hieronder persoonlijk gebukt gaan. Leni schaamt zich voor de flirterigheid en de roep om vrouwelijke aandacht en behoefte om gezien en gehoord te voelen van haar moeder en ze ervaart de ongemakkelijkheid en schaamte jegens haar vader wanneer hij regelmatig te diep in het glaasje kijkt.

Het gezin van Tom Walker (ex vrouw Geneva en zoon Matthew) speelt een belangrijke rol binnen de community. Tom is een aantrekkelijke, rijke ondernemer die graag vernieuwing en vooruitstrevend wil zijn in het dorp. Hij vindt het belangrijk dat dorpelingen genoeg inkomsten hebben, genoeg eten en vindt modernisatie en de komst van toerisme in hun dorp een goede vooruitgang, waarbij het dorp weer wat meer gaat floriseren. Alles wat echter tegenstrijdig is aan de opvattingen van Ernt. Hij wil niets met de 'buitenwereld' te maken hebben. Hij wil alles bij het oude laten, vluchten aan de systemen die elders in de wereld in razend tempo opgebouwd zijn en leven in eenvoud en isolatie.

'Large Marge' is ook één van de dorpsgenoten die met haar opvallende verschijning een grote rol op zich neemt binnen de leefgemeenschap. Ze heeft een scherp oog op het welzijn van anderen, is goudeerlijk (volgens Ernt 'een grote bek') en strijd voor rechtvaardigheid. Voordat zij naar Alaska vertrok was ze een goede advocate op pumps en nu een morbide vrouw die geen blad voor de mond neemt.

In de loop der jaren nemen de spanningen en onrusten binnen de dorpsgemeenschap toe. Er moeten belangrijke, tegenstrijdige beslissingen genomen worden. Het verhaal kent een duidelijke spanningsopbouw in de verhaallijn.

Wanneer vele dorpsbewoners vernieuwingen willen en een handjevol bewoners -waaronder Ernt- bij de basis willen blijven leven, nemen de spanningen, jaloezie, agressie en vandalisme onder de mensen toe. Waaronder Ernt die niet langer zijn handen thuis kan houden en naast Cora ook zijn dochter mentaal mishandelt.

Je voelt de toenemende woede en boosheid opborrelen bij Leni naarmate ze ouder wordt richting haar vader. Leni gaat zich steeds meer loswrikken van haar familie en wordt volwassener en zelfstandiger. Ze gaat steeds meer inzien hoe de besluiteloosheid en liefde van haar moeder naar haar vader toe een giftige cocktail vormt in het instandhouden van de mishandelingen.

Daarnaast is er in de jaren tijd een hechte vriendschap en ontluikende liefde tussen Matthew en Leni ontstaan. Dit triggert bij Ernt jaloezie, hebzucht en drang naar verdere isolatie. Wat vroeg of laat voor hoogspanning en uitbarstingen zullen leiden.

Wanneer Matthew terug komt naar de 'buitenwereld' na zijn studie in de 'binnenwereld' bloeit er een romance op tussen hem en Leni die bij Ernt tot razernij leidt en hem tot een climax drijft...