"Maak er iets moois van!"

"Maak er iets moois van" is een autobiografie en non-fictie verhaal van holocaustoverlevende Gidon Lev.

Het boek is geschreven door zijn huidige levenspartner Julie Grey. Julie heeft Gidons herinneringen gebundeld in een weergave over zijn eigen geschiedenis waar hij het "leven" tot "levenskunst" vereffend heeft.

Gidon groeide op in voormalig Tsjechoslowakije in het kunstenaarsstadje Karlovy Vary. Toen Hitler aan de macht kwam, vluchtte zijn familie naar Praag.

"Ik heb er nooit voor gekozen om als Jood geboren te worden en ik heb er beslist nooit voor gekozen om slachtoffer van de nazi's te zijn."

Vervolgens heeft hij zijn kinderjaren versleten in werkkamp Theresienstadt in Tsjechië als niet-praktiserend Jood waar uiteindelijk de meesten in 1942 naar Auschwitz werden gedeporteerd en vermoord. Gidon overleefde het werkkamp als kind samen met zijn moeder. Zesentwintig familieleden van Gidon overleefden de oorlog niet.

Gidon vertelt dat de familie voor -en tijdens de oorlog heel hecht was, maar na de oorlog waren de overlevende familieleden vervuld met- en beschadigd door oorlogstrauma, waardoor de kaarten anders geschud waren. Sommige familiebanden werden onherstelbaar en de oorlog liet zware littekens achter in het familiesysteem.

"Veel dingen heb je helemaal niet in de hand. Maar die uitdagingen maken je niet zwakker, ze maken je sterker, omdat ze je de kans bieden de wereld vanuit een ander perspectief te bekijken."

Wat volgde was een zoektocht naar Gidons' thuisgevoel. Vele emigraties en relaties en carriereswitchen volgden. Gidon ontpopt zich als "rebel" en iemand die hekel heeft aan autoriteit. Uiteindelijk blijkt het "thuisgevoel" innerlijk binnenin hem te zitten en in de eenvoud van het leven.

Gidon deelt in veelvoud zijn levenslessen die inspirerend zijn en die de lezer te denken zetten over zijn/ haar eigen leven.
Zoals Gidon schetst: "We weten niet hoe lang ons aardse reis zal duren. We hebben niet altijd in de hand wat ons overkomt. Maar we hebben wel de keuze over wie we zijn en hoe we onze kostbare tijd besteden. Dus kom in verbinding met de mensen om je heen en hetgeen je het liefste doet. Als dingen niet zijn zoals je wenst, wens ze dan. Maak er iets moois van!"

Het maakt het tot een ander boek dan andere non-fictie oorlogsboeken, omdat oorlogsboeken doorgaans over de oorlog zelf gaan. Dit boek onderscheidt zich omdat het gaat over de periode na de oorlog: de wederopbouw en persoonlijke zoektocht hoe het leven weer opgepakt -en opnieuw ingevuld kan worden met de nodige littekens die op de ziel gekerfd zijn en gedragen worden.

Voor mij was het een positief, hoopvol verhaal. Het zet je te denken over je eigen keuzes en eigen leven. Ieder hoofdstuk kent een eigen thematiek. Een bijzonder, optimistisch reflectieverslag. Echter zijn woordkeuze in het boeken kan wat eigenzinnig en belerend overkomen voor lezers. De schrijfstijl is gemakkelijk en soms ietwat kinderlijk en warrig door diverse herinneringen niet in chronologie aan te halen.

Het boek is voornamelijk geschikt voor lezers die beginnend oriënterend zijn over het onderwerp "Holocaust". Het is een naslagwerk van een persoonlijke levensreis van een holocaustoverlevende. Als je denkt veel nieuwe inzichten te vergaren na het lezen van dit boek, kom je er bekaaid van af.