Zondagskracht

Jasmijn Vink alias Judith Visser "herself" neemt je mee in haar leven waar ze dagelijks te dealen heeft met autisme.

Je leert de uitdagingen kennen en ook de aannames en invullingen die mensen maken. Ook de veranderingen buiten haar leefwereld om waarbinnen zij zich staande moeten houden.

Judith schrijft in het derde deel van de trilogie over haar volwassen leeftijd. Haar baan als auteur gaat niet altijd over rozen wanneer de uitgeverij grote veranderingen doormaakt.

Het onderhouden van relaties, vriendschappen en de "coronaperiode" met al zijn beperkingen en verwarrende maatregelen vinden een plek in het boek.

Het gezin komt uitgebreid aan bod met Nick, haar vader, de bonusdochter en haar honden.
"Nick", haar geliefde krijgt terecht een erepodium in het boek. Wat mag Judith in haar handen knijpen met deze begripvolle, attente rots in de branding.

Veel passages zijn herkenbaar voor mensen die autisme hebben of een familielid hebben met autisme. Voor degenen die het niet hebben, is het een verrijking om het te lezen. Er hangt nogal een stigma en veel onbekendheid en aannames rondom autisme. Judith maakt door haar boeken heel duidelijk dat het geen onwil is, maar simpelweg niet kunnen voortbewegen in de huidige maatschappij hoe het ingericht is. Ik kan dat alleen maar beamen.

Persoonlijk vond ik haar eerste twee delen krachtiger weergegeven hoe zij de kindertijd en adolescentie herinnerde en neerpende. Maar het derde deel laat heel goed weergeven dat autisme op volwassen leeftijd evengoed uitdagend is en een weg vol hobbels.

Chapeau, Judith! Je mag trots op jezelf zijn!

P.s: En ga vooral het onderbelichte boek "In Seizoenen" lezen! Het is een prachtig roman over verlies. Zo boosmakend en tenenkrommend dat de uitgever het niet goed in de markt heeft gezet...