Mooi en triest en hartverwarmend

Soms zijn er van die personages die je meteen in je hart sluit. Tilda is er zo eentje, en haar jongere zus Ida ook.

Tilda is een wiskundestudent, bijna afgestudeerd, en bezig met haar toekomst. En met het zorgen voor haar jongere zus, omdat hun alcoholische moeder dat niet doet.
Om elke dag wat te kunnen ontsnappen aan de zorgen gaat ze zwemmen, 22 baantjes. Op een dag duikt daar Viktor op, grote broer van Ivan, een vriend met wie ze een aantal zomers eerder optrok.

De zussenliefde is vertederend, het leren kennen van Viktor mooi in de nooit teveel woorden. En dat is misschien nog wel waar deze roman het meeste om draait: geen woorden maar daden. Geen loze beloftes, maar je gedrag laten spreken. En elkaar graag zien, dat ook.

Is dit een originele young adult? Nee, misschien niet, maar het is zo mooi en vol liefde geschreven dat het toch overtuigt, zeker in de gevoelens.

Ik las in recensies dat de wereld met een alcoholische moeder in dit boek te mooi of te gemakkelijk wordt voorgesteld. Ik lees het anders:Tilda moest het zich zo voorstellen om zichzelf overeind te kunnen houden, zichzelf en haar zus.

De scènes achter de bank van de supermarkt vind ik trouwens geweldig: aan de hand van de producten die op de band liggen probeert ze te raden wie er voor haar stond. Origineel gevonden.

Mooi en triest maar vooral toch hartverwarmend.