Om iets van te leren

Deitmers raakt op zijn 21e na een hersenontsteking zijn geheugen kwijt. Alles wat er tot don toe is gebeurd is hij helemaal kwijt, alles is weg. Hij moet weer een nieuw leven opbouwen, en hoewel dat niet gemakkelijk is, haalt hij wel het beste naar boven, vooral uit zichzelf.

Dit is zijn eigen verhaal, doorspekt met verhalen door zijn omgeving, en onderbouwd met wetenschappelijke uitleg, over hoe hersenen werken, over hersenletsels, en zoveel meer.

Het is een boek over identiteit, je zelf, je geheugen en wie je nu echt bent, met of zonder herinneringen.
Over de rol van humor ook, en hoe je bepaalde sociale gewoontes weer helemaal moet aanleren.
Het boek geeft ook een meer wetenschappelijke uitleg over hoe hersenen werken en over hersenletsels, zeker een meerwaarde om bepaalde zaken beter te begrijpen.

Ik ben onder de indruk van Jurs onbevangenheid, en hoe hij zonder vooroordelen (want die is hij ook kwijt) op een positieve manier naar de wereld en naar andere mensen kan kijken. Hiervan kunnen we allemaal nog iets leren.