Bevreemdend, absurd en ontroerend

Een vreemd boek. Over volleybal, de Olympische Spelen, lucifersdoosjes, een frisdrank, en een dwergnijlpaard als huisdier.

Tomoko vertelt over een jaar die we bij haar tante en oom heeft doorgebracht, bij haar vaak zieke nichtje Mina, omdat haar moeder na de dood van haar vader een cursus ging volgen.
Ze loopt mee in het gezin, en je leert stilaan iedereen een beetje kennen, ook de personen die in het huishouden helpen. Er zijn ook nog enkele randfiguren zoals de bibliothecaris en de chauffeur van de frisdrank.
Enkele historische gebeurtenissen passeren de revue (zoals de Olympische spelen), maar eigenlijk is het vooral een traag boek, met de kijk van een dertienjarige op de wereld om haar heen.

Vaak bevreemdend, soms absurd, af en toe ontroerend. Een boek waarin op zich niet zo heel veel gebeurt, en toch ook weer wel. Veel vragen waarop geen antwoorden komen, maar de vraag is of dat nodig is.

***(*)