Explosieve, keelsnoerende waarheid verdoezelende Sovjet thriller

Stad 40 laat je nadenken over het toedekken van ware feiten over (mogelijke) kernrampen en stralingsactiviteit.

Auteur
De Britse Natasha Pulley heeft – gelukkig – diverse boeken geschreven en al heel wat awards gewonnen. Terecht! Ze leefde niet enkel in Japan, Chili en China, maar geeft nu les in creatief schrijven in de U.K.

Cover
Een Siberisch koude omslag met zicht op een beschadigd bos en een dode vogel. Helemaal in lijn met het verhaal.

Het verhaal
Valery Kolkhanov krijgt een plotse overplaatsing van de Siberische gevangenis naar Stad 40. Als biochemicus moet hij – samen met een aantal studenten – de effecten van nucleaire straling op dieren in kaart brengen. Stad 40 ligt volledig geïsoleerd en is een ‘nagebootste’ stad met een paar duizend dorpelingen, die streng beveiligd en gecontroleerd leven.

Valery start zijn onderzoek en komt tot vreemde ontdekkingen, die de overheid niet wil publiceren.

Mijn gedacht
Een ontzettend indrukwekkend boek, helaas gebaseerd op waargebeurde feiten. WTF! WAT. EEN. PLOT.! Ongelooflijk slim opgebouwd. De personages ademen Rusland en geven de angst en ongeloof in de mensen rondom hen perfect weer. (Ja, ik heb zelf wat Stasi mensen gekend in het verleden en het blijft me tot vandaag verbazen).

Het ‘onderverhaal’ met Albert de octopus brengt de nodige luchtigheid en humor in het boek, zodat de balans helemaal klopt. Ik ben fan en kijk uit naar de intriges in de andere boeken van Natasha Pulley.

Being mad isn’t an excuse for being vague. Can we at least have specific madness? (Natasha Pulley)