Prachtig boek!

Gaston krijgt op zijn zevende een eendenkuiken van zijn opa Vik. Hij probeerde bevriend te zijn
met een eend. Want zijn enige vriendschap met Fons was er niet meer… De eend kreeg ook een
naam: Fons ‘mijn nieuwe vriend zei ook niet veel. Maar hij jaagde me ook niet weg. Hij was er
gewoon en hij bleef’.
De opa van Vik was veel bij hem, hij vergat vaker wat dingen daarom woonde hij bij Gaston in
huis. Ook handig want zijn ouders waren druk met de zwangerschap van zijn moeder.
Het verhaal is geschreven vanuit het kindperspectief en er staan prachtige zachte illustraties in.
Het eind verraste me en ik ben blij dat ik dit boek heb leren kennen door de boekenbingo. Een
pareltje om voor te lezen aan kinderen in de middenbouw of om zelf te lezen.