Lezersrecensie
helaas een vaak voorkomend fenomeen
Na haar debuutroman ‘meisje A’, was ik benieuwd of Abigail Dean met “Dag een’ zichzelf zou overtreffen om weer een zeer lezenswaardig boek neer te zetten.
Dag een gaat over een geregeld voorkomende tragedie, vooral in Amerika. Een schutter verstoort de toneelopvoering van de basisschool in het stadje Stonesmere. Er zijn verschillende dodelijke en zwaargewonde slachtoffers. De moeder van Marty, Ava wordt gedood, terwijl ze de aan haar toevertrouwde leerlingen probeert te beschermen. Het duurt lang voordat de bewoners het gemeenschapsgevoel na deze tragedie terugvinden, en dan nog blijven er barstjes.
Marty, aan dezelfde school verbonden als gymdocente, worstelt met haar verdriet en er zijn mensen die haar niet geloven als ze vertelt over die bewuste dag. Gelukkig heeft ze veel steun aan haar trouwe vriendin Leah. Maar ook politieman Larkin is getroffen door het verdriet, zijn zoontje Kit overleefde de aanslag ook niet. En dan zijn er nog die wappies, met Trent voorop, die volhouden dat de schietpartij nooit heeft plaatsgevonden. Marty probeert het hoe en waarom te ontdekken, en langzamerhand komt de waarheid aan het licht.
De schrijfstijl is niet moeilijk en leest lekker weg, alhoewel aan het end wat meer aandacht besteed had kunnen worden. Verwacht geen thriller in de betekenis van spanning, plotwisselingen of cliffhangers. Wel wordt goed beschreven wat rouw met een mens doet. Het is echt een zoektocht naar de waarheid, waar iedereen zijn eigen invulling aan geeft. Er wordt flink gewisseld in tijd, gelukkig wordt dit goed boven elk hoofdstuk aangegeven.
Dean is er zeker in geslaagd een fijn te lezen boek te schrijven, in plaats van thriller viel het voor mij meer in de categorie romans. Ik beoordeel het met drie sterren. Ik las dit boek voor de World of Thrillers boekenclub. World of Thrillers, bedankt voor dit recensie-exemplaar.
Dag een gaat over een geregeld voorkomende tragedie, vooral in Amerika. Een schutter verstoort de toneelopvoering van de basisschool in het stadje Stonesmere. Er zijn verschillende dodelijke en zwaargewonde slachtoffers. De moeder van Marty, Ava wordt gedood, terwijl ze de aan haar toevertrouwde leerlingen probeert te beschermen. Het duurt lang voordat de bewoners het gemeenschapsgevoel na deze tragedie terugvinden, en dan nog blijven er barstjes.
Marty, aan dezelfde school verbonden als gymdocente, worstelt met haar verdriet en er zijn mensen die haar niet geloven als ze vertelt over die bewuste dag. Gelukkig heeft ze veel steun aan haar trouwe vriendin Leah. Maar ook politieman Larkin is getroffen door het verdriet, zijn zoontje Kit overleefde de aanslag ook niet. En dan zijn er nog die wappies, met Trent voorop, die volhouden dat de schietpartij nooit heeft plaatsgevonden. Marty probeert het hoe en waarom te ontdekken, en langzamerhand komt de waarheid aan het licht.
De schrijfstijl is niet moeilijk en leest lekker weg, alhoewel aan het end wat meer aandacht besteed had kunnen worden. Verwacht geen thriller in de betekenis van spanning, plotwisselingen of cliffhangers. Wel wordt goed beschreven wat rouw met een mens doet. Het is echt een zoektocht naar de waarheid, waar iedereen zijn eigen invulling aan geeft. Er wordt flink gewisseld in tijd, gelukkig wordt dit goed boven elk hoofdstuk aangegeven.
Dean is er zeker in geslaagd een fijn te lezen boek te schrijven, in plaats van thriller viel het voor mij meer in de categorie romans. Ik beoordeel het met drie sterren. Ik las dit boek voor de World of Thrillers boekenclub. World of Thrillers, bedankt voor dit recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie