had iets spannender gekund

Van de verhalenfabriek las ik dit keer het boek ‘Familiestuk’ geschreven door Hetty Visser. Normaal zijn de boeken uit de verhalenfabriek korte vertellingen van nog geen honderd bladzijden. Dit keer zijn het er een kwart meer en dat komt wat mij betreft het verhaal ten goede. Dit keer krijgen we te maken met Sara de Herder, zij is vertaalster en krijgt het verzoek een aantal dagboeken naar het Frans om te zetten. Haar opdrachtgever is de familie van Mireille, de vrouw die al jaren in Amsterdam woonde en de dagboeken naliet. De rijke bankiersfamilie beloont Sara vorstelijk, maar wel met de voorwaarde de inhoud voor iedereen verder geheim te houden. Sara gaat akkoord, het geld kan ze goed gebruiken. Echter hoe verder ze in de dagboeken komt, hoe meer ze in de gaten krijgt dat er zich niet zulke frisse zaken in de familie hebben voorgedaan. Sara is behoorlijk nieuwsgierig naar het vroegere leven van Mireille, en gaat op onderzoek uit. Dit had ze beter niet kunnen doen, want haar leven loopt daardoor gevaar, de familie gaat erg ver om de geheimen te bewaren.
Het begint direct al met een spannende proloog die zich in 1973 afspeelt. Daarna zijn we in het heden, waarin we steeds iets meer over het leven van Mireille te weten komen. Niet alleen uit de dagboeken, maar ook door de kleurrijke vriendin van haar, die geregeld even bij Sara komt buurten. We maken daardoor kennis met twee leuke oude dames – want dat zijn ze intussen – die ondanks hun trieste leven, toch wel genoten hebben. Er zitten leuke wendingen in het verhaal, toch miste ik wel wat persoonlijks van Mireille. Nu leerden we haar enkel kennen door dat wat in haar dagboeken vermeld stond. Het eind was wat abrupt, het lijkt bijna op een open eind. Zullen we nog meer lezen over Sara? Maar ondanks deze kleine punten van kritiek vond ik het een zeer aangenaam verhaal. 3,5 *