Meer dan 6,1 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

het zal je maar gebeuren

wil veltkamp 01 februari 2025
Rifka Faber is een pseudoniem van Erik Betten en zijn vrouw Corien Feenstra. Erik is de schrijver van ‘Fatale oplossing” die zich in de medische wereld afspeelt. Zijn echtgenote Corien is verpleegkundige en zorgt met haar medische kennis ervoor dat alles wat Chris, de hoofdpersoon in het boek, meemaakt realistisch blijft.

Chris Griffioen is arts-assistente in een ziekenhuis in Groningen. Na haar eerste bijna volledige zelfstandige, maar ook eenvoudige operatie overlijdt haar patiënte. Chris begrijpt er niets van en wil op onderzoek uit. Dit wordt door haar leidinggevende tegengehouden. Ze moet het los laten, dit soort dingen gebeuren nu eenmaal. Echter al snel volgt er weer een onverklaarbaar overlijden. Er wordt een zondebok gevonden in Anne, verpleegster en goede vriendin van Chris. Anne wordt geschorst in afwachting van het onderzoek, maar Chris vertrouwd hier niet op en gaat ondanks de waarschuwingen van het ziekenhuis en de politie zelf speuren. Ze ontdekt over haar collega’s zaken die verzwegen hadden moeten worden en maakt geen vrienden. Aan alle kanten wordt ze tegengewerkt, maar met gevaar voor eigen leven gaat ze door.
Het is een prettig leesbaar verhaal en ondanks dat er medische termen zoals: in de cpr stand of seh gebruikt worden, is het wel duidelijk wat er wordt bedoeld. Het laat zien dat de auteur geluisterd heeft naar de inbreng van zijn echtgenote over de gang van zaken in een ziekenhuis. De personage van Chris wordt goed neergezet, want ik vond haar maar een vervelend mens. Ja zeggen en nee doen. Ondanks adviezen van leidinggevende, haar opa, - een oud rechercheur- , haar vriendin en van de politie, doet ze precies dat wat ze in haar hoofd heeft. De vertelling kabbelt een beetje door tot op het eind, daar wordt de spanning wat opgevoerd. De cover wil ik ook nog even onder de aandacht brengen. In het oog springt direct een blauwe vlinder. Deze wordt vaak gezien als een teken van leven, een symbool van acceptatie, eer en grote energie, maar ook het verstrijken van tijd en verandering. Daarnaast zie je bloedspetters verspreid. Een cover die goed bij de inhoud past.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van wil veltkamp