Prettig leesbaar, maar soms ongeloofwaardig

‘Leegte” geschreven door Ilona van Hilst is de derde thriller van haar hand. Het boek beschrijft de gebeurtenissen in drie verschillende jaren.
De proloog begint met een heftige situatie in het jaar 1985. Hier wijd ik verder niet over uit, dan spoiler ik te veel. Dan maken we een sprong in de tijd naar het jaar 2016. Twee bevriende Nederlandse stellen en hun kinderen brengen hun zomervakantie door in een oud vakantiehuis. Het lijkt een ideale locatie, maar niets is minder waar, want al vrij snel verdwijnt de elfjarige dochter van één van hen spoorloos. Ondanks uitgebreide zoekacties van de huiseigenaar, de politie en de vrienden wordt het meisje niet gevonden. De uitgestrektheid van de omgeving en het dichte bos bemoeilijken de zoektocht. Het meisje wordt niet gevonden.
We maken weer een sprong in de tijd en zijn in 2022. Op de kop af zes jaar later verlaat Mariska Spencer, de moeder van het andere gezin, in verwarde toestand haar huis. Ook van haar is er geen enkel teken van leven. En tot overmaat van ramp worden ook nog eens de zonen van beide gezinnen heel erg ziek. Mariska’s echtgenoot Patrick heeft geen vertrouwen meer in de politie en start zijn eigen onderzoek.
De proloog leek een goede opmaat naar een zeer spannend boek, maar toch vond ik het vervolg enigszins ongeloofwaardig. Wel was ik heel benieuwd wat de proloog en de rest van het verhaal met elkaar verbond. Vooral het eind was in mijn ogen niet realistisch en soms zelfs onmogelijk. Nu kan en mag dat natuurlijk, zolang het maar geloofwaardig gebracht wordt, kan er veel in boeken. Ondanks dat, is ‘Leegte’ een heel prettig boek om te lezen, Van Hilst kan echt wel schrijven.