Dubieuze leeservaring

Steven Braekeveldt opent het boek met een voorwoord dat begint met: “Mijn grootvader was een slecht mens.” en eindigt met “Het verhaal van deze man, die mijn grootvader en de overgrootvader van mijn kinderen zou worden, mag op mijn leeftijd niet overgelaten worden aan het toeval.” Daar tussenin wordt al een tipje van de sluier opgelicht over wat voor soort man die opa was en wat voor verhaal de lezer te wachten staat: “Hij had zoveel gezien, zo veel mensen vermoord, duizenden en duizenden kilometers gereisd. De verzameling van al die gebeurtenissen liet hem toe de wereld in de waan te brengen dat hij nooit bestaan had.”
Steven Braekeveldt heeft zo’n tien jaar aan dit boek gewerkt waarin hij de verhalen die hij over zijn opa hoorde heeft gebundeld en natuurlijk heeft in- en aangevuld met zijn eigen interpretatie van de gebeurtenissen. Verwacht geen droge opsommingen, maar een “smeuïg” verhaal waarin historische feiten de achtergrond vormen van een fantastisch leven. En dan fantastisch in alle betekenissen van het woord.

Na het voorwoord volgt de inhoudsopgave die afwijkt van de meeste boeken, want elk hoofdstuk begint met een korte beschrijving zodat je snel een overzicht kunt krijgen; iets wat niet door iedereen gewaardeerd zal worden, omdat ze deels al prijsgeven waar het hoofdstuk over gaat. Anderzijds kunnen ze de lezer aanmoedigen om verder te lezen.

Voor een ervaren en kritische literatuurlezer en ‘factchecker’ is dit boek minder geschikt, maar voor een lezer die zich graag laat meevoeren en verder niet te veel stilstaat bij de morele kanten van het verhaal kan dit een prima leeservaring opleveren. Want de lezer kan zich namelijk heel veel afvragen: wat is waar, wat is verzonnen en wat zit er tussenin. Helaas zitten er ook stukken tussen die de schrijver beter in een verhalenbundel had kunnen plaatsen, zoals bijvoorbeeld het verhaal over vinkzettingen.

In de proloog wordt al vermeld dat grootvader een slecht mens was, maar zich prima buiten de geschiedenisboeken wist te houden en dat de auteur wilde voorkomen dat zijn kinderen en kleinkinderen op een andere manier achter de feiten zouden komen. Op zich een prima insteek, maar de kritische noot en reflectie ontbreken, waardoor het er op lijkt dat grootvader toch bewonderd werd in de familie. Sowieso krijgen we weinig mee van de diepere lagen van de personages, waardoor alles meer als een oppervlakkige beschrijving overkomt dan een goed verhaal met uitgewerkte hoofdpersonen.
Dit gecombineerd met de vele foutjes, fouten en platte beschrijvingen van seksuele ontmoetingen maken de leeservaring net zo dubieus als de grootvader.