Lezersrecensie
Een bekend verleden
Het verhaal van zijn jeugd. Jan Brokken is na de oorlog geboren, verwekt op de boot van Indië naar Nederland waar zijn ouders en twee oudere broers de oorlog in de kampen hebben overleefd. Zijn ouders waren naar Indië gegaan omdat zijn vader, predikant en Islamkenner uitgezonden werden om te weten hoe godsdiensten daar beleefd werden en hoe de gedoopte bewoners tot die keuze kwamen, was het opportunisme of geloof?
Het gegeven dat Jan niet de oorlog had meegemaakt maakte dat hij zich een buitenstaander voelde, de rest van het gezin had iets vreselijks meegemaakt en hij niet. Hij was een verwend jongetje zoals zijn broers Bart en Feddy hem noemde. Later is de verhouding tussen de drie broers beter geworden maar in de eerste jaren speelde de oorlog en het verblijf in de kampen nog een grote rol. De twee broers waren samen met moeder in het kamp geweest en vader in een ander en ze konden geen contact met elkaar hebben. De twee jongetjes verwachtte een sterke vader maar werden teleurgesteld toen ze de vermagerde man zagen en die teleurstelling wordt in Nederland nog steeds zo gevoeld.
In Nederland wordt vader predikant in Rhoon waar de jeugd van Jan zich afspeelt tussen de kerk, de verschillende geloven, zijn vader teleurgesteld, zoekt rust en vergetelheid bij drank en pillen en wordt weer als een teleurstelling ervaren. Jan zelf wordt geteisterd door perioden van enorme jeuk die zich uit in bulten over zijn hele lichaam waar geen diagnose en behandeling wordt gevonden. Pas als volwassenen wordt hij ervan verlost nota bene tijdens een reis in Indonesië.
Het laatste boek van Jan Brokken De tuinen van Buitenzorg gaat over de tijd in Indië van zijn ouders en later zijn broers., In het boek: Mijn kleine waanzin wordt steeds gerefereerd aan die tijd en het is mooi om dan al De tuinen van Buitenzorg gelezen te hebben.
In dezelfde situatie als Jan Brokken en van dezelfde leeftijd geboren in Indië beleefde ik dit verhaal als bekend , zoals dat wat ik als kind niet had meegemaakt en mijn ouders en zus wel en de tijdgeest van die jaren.
Het gegeven dat Jan niet de oorlog had meegemaakt maakte dat hij zich een buitenstaander voelde, de rest van het gezin had iets vreselijks meegemaakt en hij niet. Hij was een verwend jongetje zoals zijn broers Bart en Feddy hem noemde. Later is de verhouding tussen de drie broers beter geworden maar in de eerste jaren speelde de oorlog en het verblijf in de kampen nog een grote rol. De twee broers waren samen met moeder in het kamp geweest en vader in een ander en ze konden geen contact met elkaar hebben. De twee jongetjes verwachtte een sterke vader maar werden teleurgesteld toen ze de vermagerde man zagen en die teleurstelling wordt in Nederland nog steeds zo gevoeld.
In Nederland wordt vader predikant in Rhoon waar de jeugd van Jan zich afspeelt tussen de kerk, de verschillende geloven, zijn vader teleurgesteld, zoekt rust en vergetelheid bij drank en pillen en wordt weer als een teleurstelling ervaren. Jan zelf wordt geteisterd door perioden van enorme jeuk die zich uit in bulten over zijn hele lichaam waar geen diagnose en behandeling wordt gevonden. Pas als volwassenen wordt hij ervan verlost nota bene tijdens een reis in Indonesië.
Het laatste boek van Jan Brokken De tuinen van Buitenzorg gaat over de tijd in Indië van zijn ouders en later zijn broers., In het boek: Mijn kleine waanzin wordt steeds gerefereerd aan die tijd en het is mooi om dan al De tuinen van Buitenzorg gelezen te hebben.
In dezelfde situatie als Jan Brokken en van dezelfde leeftijd geboren in Indië beleefde ik dit verhaal als bekend , zoals dat wat ik als kind niet had meegemaakt en mijn ouders en zus wel en de tijdgeest van die jaren.
2
Reageer op deze recensie