Lezersrecensie
Groots
Eigenlijk zouden we allemaal onmiddellijk moeten weten wie (Anne) Marie Grosholtz is. Toch weten weinigen dat de bijzondere Madame Tussaud onder die naam geboren is. Wie kent niet Madame Tussauds wassenbeeldenmuseum? Maar kennen we ook het verhaal achter Marie Grosholtz, ook wel Petite?
Het is bijna vanzelfsprekend dat dit boek er zou komen; het moet bijna onmogelijk zijn om jarenlang, zoals de schrijver Edward Carey deed, te werken tussen de erfenis van een vrouw met een ‘buitengewoon levensverhaal’, zonder er een boek over te willen, misschien wel moeten schrijven. Toch heeft de professionele schrijver Edward Carey, docent creative writing aan de universiteit van Austin, Texas, er 15 jaar over gedaan.
De zonderlinge anatoom dr. Curtius, welke organen van was maakt ter lering voor het ziekenhuis waarvoor hij werkt, kan een huishoudelijke hulp gebruiken. De moeder van Petite grijpt de kans om voor een heuse dokter te gaan werken aan. Zo komt Petite met was in aanraking. Het kleine meisje leert snel en heeft aanleg alleen al door niet bang te zijn.
“ ‘Mag ik haar houden?’ vroeg dokter Curtius snel. ‘Het kind mag ik haar houden?’ Ik was onderwerp van gesprek. Ik hield mij stil.”
Dag en nacht is Marie in het atelier aan het tekenen, assisteren en alle organen en instrumenten uit haar hoofd aan het leren. Het wordt haar leven.
“Daar lag ik, onder tafel, en mijn hoofd stond er bovenop.”
In haar leven ontmoet zij de verkeerde mensen wat haar leven zwaar maakt, vooral als ze daardoor niet meer in het atelier mag komen, maar ze ontmoet ook bijzondere mensen, op zoek naar een wassen hoofd van zichzelf, die haar leven een gunstige wending geven. Ook de Franse revolutie geeft er zijn draai aan.
Petite is een vakkundig geschreven boek. De vele illustraties van eigen hand, maken het extra bijzonder; het stelt je nog meer in staat om in de huid van Marie te kruipen. Tweeënzeventig hoofdstukken verdeeld over zeven boeken waarvan aan het begin staat welke periode het beslaat. Totaal beslaat het een periode van 1761 tot 1802 gevolgd door een epiloog in 1850.
Het is een boek dat je zal verbazen. De Los Angelos Times schreef erover: “Hoe kan ze echt hebben bestaan?”. Het is een vraag die je als lezer zeker ook naar boven zal voelen borrelen.
Het is bijna vanzelfsprekend dat dit boek er zou komen; het moet bijna onmogelijk zijn om jarenlang, zoals de schrijver Edward Carey deed, te werken tussen de erfenis van een vrouw met een ‘buitengewoon levensverhaal’, zonder er een boek over te willen, misschien wel moeten schrijven. Toch heeft de professionele schrijver Edward Carey, docent creative writing aan de universiteit van Austin, Texas, er 15 jaar over gedaan.
De zonderlinge anatoom dr. Curtius, welke organen van was maakt ter lering voor het ziekenhuis waarvoor hij werkt, kan een huishoudelijke hulp gebruiken. De moeder van Petite grijpt de kans om voor een heuse dokter te gaan werken aan. Zo komt Petite met was in aanraking. Het kleine meisje leert snel en heeft aanleg alleen al door niet bang te zijn.
“ ‘Mag ik haar houden?’ vroeg dokter Curtius snel. ‘Het kind mag ik haar houden?’ Ik was onderwerp van gesprek. Ik hield mij stil.”
Dag en nacht is Marie in het atelier aan het tekenen, assisteren en alle organen en instrumenten uit haar hoofd aan het leren. Het wordt haar leven.
“Daar lag ik, onder tafel, en mijn hoofd stond er bovenop.”
In haar leven ontmoet zij de verkeerde mensen wat haar leven zwaar maakt, vooral als ze daardoor niet meer in het atelier mag komen, maar ze ontmoet ook bijzondere mensen, op zoek naar een wassen hoofd van zichzelf, die haar leven een gunstige wending geven. Ook de Franse revolutie geeft er zijn draai aan.
Petite is een vakkundig geschreven boek. De vele illustraties van eigen hand, maken het extra bijzonder; het stelt je nog meer in staat om in de huid van Marie te kruipen. Tweeënzeventig hoofdstukken verdeeld over zeven boeken waarvan aan het begin staat welke periode het beslaat. Totaal beslaat het een periode van 1761 tot 1802 gevolgd door een epiloog in 1850.
Het is een boek dat je zal verbazen. De Los Angelos Times schreef erover: “Hoe kan ze echt hebben bestaan?”. Het is een vraag die je als lezer zeker ook naar boven zal voelen borrelen.
3
Reageer op deze recensie