Lezersrecensie
Een hoeve van de Maatschappij der Weldadigheid
Dit boek verdient een recensie. Al was het maar omdat door een nakomeling van de hoofdpersonen een redelijk onbekend stukje geschiedenis geschreven is.
Het verhaal speelt zich af in 1830 tot en met 1832. In deze eerste helft van de 19e eeuw hebben de zusjes Catharina (Kaatje) en Johanna het niet breed thuis in Den Haag. Ze doen hun best om naar een hoeve van de Maatschappij der Weldadigheid te mogen. Daar is het dat je kan leren om in je eigen levensonderhoud te voorzien.
Na de Franse tijd heerste er in Nederland veel armoede in Nederland. Zoveel dat in Drenthe de Maatschappij der Weldadigheid werd opgericht. Kansen werden geboden. Eenvoudig was het niet. Van overal vandaan kwamen daar mensen bij elkaar om die kans te grijpen of er weer hard van weg te hollen.
Martine Letterie heeft dit boek geschreven voor kinderen om hen te laten zien hoe het anderhalve eeuw geleden er aan toeging. Zij schrijft: “In de stamboom van bijna iedere Nederlander is wel iemand te vinden die een tijdje in deze koloniën heeft doorgebracht!”. Dit is dan ook een extra reden waarom dit boek wel gelezen mag worden.
De plaatsen Frederiksoord, Willemsoord en Wilhelminaoord zijn al niet al te bekend. Hun geschiedenis waarschijnlijk nog minder. Dat deze schrijfster Martine Letterie dit onderwerp oppakt is alleen maar mooi. Ze heeft er een goed leesbaar boek van gemaakt. Er zit wat spanning in, niet te veel. Historisch zit het goed in elkaar.
Het verhaal speelt zich af in 1830 tot en met 1832. In deze eerste helft van de 19e eeuw hebben de zusjes Catharina (Kaatje) en Johanna het niet breed thuis in Den Haag. Ze doen hun best om naar een hoeve van de Maatschappij der Weldadigheid te mogen. Daar is het dat je kan leren om in je eigen levensonderhoud te voorzien.
Na de Franse tijd heerste er in Nederland veel armoede in Nederland. Zoveel dat in Drenthe de Maatschappij der Weldadigheid werd opgericht. Kansen werden geboden. Eenvoudig was het niet. Van overal vandaan kwamen daar mensen bij elkaar om die kans te grijpen of er weer hard van weg te hollen.
Martine Letterie heeft dit boek geschreven voor kinderen om hen te laten zien hoe het anderhalve eeuw geleden er aan toeging. Zij schrijft: “In de stamboom van bijna iedere Nederlander is wel iemand te vinden die een tijdje in deze koloniën heeft doorgebracht!”. Dit is dan ook een extra reden waarom dit boek wel gelezen mag worden.
De plaatsen Frederiksoord, Willemsoord en Wilhelminaoord zijn al niet al te bekend. Hun geschiedenis waarschijnlijk nog minder. Dat deze schrijfster Martine Letterie dit onderwerp oppakt is alleen maar mooi. Ze heeft er een goed leesbaar boek van gemaakt. Er zit wat spanning in, niet te veel. Historisch zit het goed in elkaar.
1
Reageer op deze recensie