Verborgen in de schaduw

‘Verborgen in de schaduw’ – Viveca Sten

Viveca Sten is een succesvol auteur van thrillers. Haar debuut Stille Wateren is uitgekomen in 2008 en speelt zich af op een eiland voor de kust van Stockholm waar ze een vakantiehuis heeft. Daarnaast is ze een vooraanstaande advocate. Verborgen in de schaduw is het tweede deel van de serie de Åremoorden.

Het boek vertelt het verhaal van de moord op de voormalig skiër Johan Andersson. Gezien de verwondingen lijkt de moord gepleegd te zijn door iemand die erg boos was. Wie was er zo boos? Hanna Ahlander en Daniel Lindskog mogen dat onderzoeken.

Ik heb eerst het eerste deel gelezen en ook al is het niet echt nodig, was ik blij dat ik dat gedaan had. Het geeft Hanna en Daniel toch net wat meer karakter en diepgang. Door het eerste deel snapte ik ook hoe Hanna in Åre was beland en heb ik nog meer bewondering voor de manier waarop zij haar nieuwe leven opgebouwd heeft. Ook Daniël die moeite heeft zijn werk, met onregelmatige tijden, te combineren met een jong gezin begrijp je nog beter wanneer je het eerste deel hebt gelezen.

Ik vond het begin niet echt sterk. Een standaard Scandinavische thriller, de toevallige ontdekking van een lijk gecombineerd met de beschrijving van veel sneeuw en ijs. Het leek ook erg duidelijk wie de dader zou zijn. De hoofdstukken zijn in chronologische volgorde beschreven en wisselen tussen twee verschillende verhaallijnen. De ene lijn is het onderzoek op de moord van Johan Andersson en de andere lijn is een verhaal over Rebecka. Die lijn leek in eerste instantie een losse flodder te zijn en maakte me nieuwsgierig of dat wat met het moordonderzoek te maken kon hebben of dat het meer met Hanna te maken had, die voorheen vooral zaken onderzocht op het gebied van vrouwenmishandeling. Toch weet Viveca Sten een plottwist toe te passen die ik niet had zien aankomen, heel knap gedaan en bijzonder origineel.
Halverwege het boek is het ook haast niet meer mogelijk om het weg te leggen. Het was jammer dat ik mijn ogen niet meer open kon houden en het boek dus weg moest leggen.

De schrijfstijl is niet moeilijk en erg pakkend geschreven. Ze weet je aandacht goed vast te houden ook al is ze erg uitgebreid in het beschrijven van de omgeving en de situaties. Zoals in onderstaand stukje .


"We beginnen met “Take Five”, zegt hij. Het is een klassieker uit de jaren vijftig in e-mineur, opgenomen door Dave Brubeck met saxofonist en componist Paul Desmond. Het nummer is in vijfkwartsmaat en bevat een van de prachtigste saxofoonmelodieën uit de jazz. Eigenlijk is het geschreven voor altsaxofoon, maar vanavond moeten ze het doen met de tenorsax die hij bij zich heeft."

De korte hoofdstukken eindigen met een kleine cliffhanger en dragen eraan bij dat je door wil lezen. Je wil weten hoe het afloopt met Rebecka en hoe het verder gaat met Daniel en Hanna.

Het is een prima Scandinavische thriller en ik kijk uit naar het volgende deel en de Netflixserie van deze boeken die binnenkort verschijnt. Ik geef dan ook 4 sterren voor dit boek.